โซ่รักรอยอธิษฐาน

หากปางก่อนรักของเขาคือการเสียสละ
แต่กลับทำให้นางผู้เป็นยิ่งกว่ายอดดวงใจเจ็บปวดจนตาย
ชาตินี้เขาจะรักและปกป้องคุ้มครองเธอ
จะชดใช้บาดแผลรักด้วยชีวิตและหัวใจของเขาเอง
ลบเลือนรอยอธิษฐานที่เธอสาปส่งเขาไว้ในครานั้น
ขอเพียงแค่การให้อภัยและหัวใจรักจากเธอ...เพียงผู้เดียว


“ขอบคุณมากนะคะสำหรับเรื่องตั๋ว แต่เราคงไม่รบกวนคุณชนินทร์มากไปกว่านี้หรอกค่ะ
ส่วนค่าตั๋วเครื่องบินฉันจะคืนให้”
“ไม่สำคัญหรอกครับ ผมเต็มใจจะช่วย”
“แต่ฉันคิดว่ามันสำคัญ ฉันไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณใคร”
อารมณ์โกรธกรุ่นพุ่งขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“คนเราหว่านพืชต้องหวังผล แต่ฉันขอบอกก่อนว่าไม่มีอะไรให้คุณหวังทั้งนั้น ขอให้คุณรู้ไว้ด้วย”
“คุณพูดถูก ผมเองก็ทำทุกอย่างเพราะหวังผล จนวันที่ผมได้พบคุณ
ผมถึงรู้ว่าผมพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อคุณ โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆ จากคุณเลย
ขอแค่ให้ผมได้ทำเพื่อคุณ ผมก็มีความสุขแล้ว”
คำพูดของชนินทร์ราวกับน้ำมันที่ราดลงบนกองไฟ
ทำให้ความโกรธที่มีอยู่แล้วปะทุแรงขึ้นไปอีกหลายเท่า
“อย่าพูดคำนี้กับฉันอีก ฉันไม่อยากได้ยิน”
“ไม่ว่าคุณจะโกรธจะเกลียดผมแค่ไหน ผมก็ขอยืนยันว่าผมรักคุณ”
“แต่ฉันเกลียดคุณ เกลียดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนเลยในชีวิต”
“ผมรู้และยอมรับความรู้สึกของคุณเสมอ และไม่ว่าจะนานแค่ไหนผมก็จะรอ”