The Night Still Young ให้ราตรีนี้มีแต่เรา

คำเตือน
๑.กดอ่านตัวอย่างก่อนสั่งซื้อด้วยครับ
๒.พฤติกรรมนางเอกค่อนข้างแตกต่างจากนางเอกคนอื่นๆ
๓.พระเอกมีปมค่อนข้างหนักและอ่อนไหว
๔.ท่านใดใจบางแนะนำผ่านไปก่อนนะครับ ><


แก้วเหล้าในมือของราชสีห์ถูกวางลงบนโต๊ะก่อนที่เจ้าตัวจะผุดลุกขึ้นเต็มความสูง ซึ่งโดดเด่นกว่าใครในร้านจนหลายคนเริ่มหันมามองด้วยความสนใจ แต่เขากลับเฉยไม่แยแสและไม่ได้มองตอบกลับการส่งสายตาเชื้อเชิญของบรรดาแม่เสือสาวเหล่านั้น คืนนี้มันคงจะสนุกมากกว่านี้หากว่าสายตาของเขาไม่เหลือบไปเห็นคนที่ยืนเต้นออกลวดลายอยู่อีกมุมหนึ่งนั่น


ลินลีลา!


อาการเจ็บที่เท้าคงหายแล้วสินะถึงได้ออกมาเที่ยวอย่างนี้ เมื่อสองวันก่อนเขาเพิ่งให้ชัยชาญโทร.ไปบอกเจ้าตัวว่าเขารับเข้าทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยของเขาซึ่งไม่ใช่ตำแหน่งเลขาอย่างที่เปิดรับสมัครในตอนแรก เพราะตำแหน่งนั้นเขาได้รับแก้วสุรีย์เข้ามาทำตั้งแต่สองอาทิตย์ก่อนหน้านั้นแล้ว อีกอย่างที่เว้นเวลาไว้ให้ตั้งสองอาทิตย์ก็เพื่ออยากให้อาการป่วยหายดีก่อนรู้อย่างนี้ให้ไปทำงานตั้งแต่แรกเสียยังดีกว่า


ชายหนุ่มในเสื้อยืดสีขาวตัวบางแนบเนื้อหนั่นแน่นจนเห็นอกแกร่งเด่นชัด ชายเสื้อยัดเข้าในกางเกงสีกรมท่าเข้าคู่กับนาฬิกาและรองเท้าสีดำขลับขัดจนเงาวับ ร่างหนาแกร่งค่อยๆ แทรกตัวผ่านผู้คนไปเรื่อยๆ แต่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ร่างแบบบางก่อนจะมาหยุดอยู่ด้านหลังหญิงสาวที่สวมชุดสายเดี่ยวเส้นเล็กสีขาวสะอาดตา ด้านหน้าผ่าลึกจนเห็นเนินเนียนแวมวับ ด้านหลังเว้าแหว่งอวดโอ้แผ่นหลังผ่องละเอียดอาบแสงไฟสีนวล ตัวเสื้อรัดรูปร่างอวดทรวดทรงเอวบางอย่างยวนยั่ว จนคนมองรู้สึกไม่สบอารมณ์นัก ถ้าเป็นลูกเป็นหลานจะจับตีเสียให้เข็ด ถึงเขาจะชอบมองก็เถอะ แต่ไม่อยากให้คนอื่นมองด้วยนี่ โดยเฉพาะผู้ชายโต๊ะข้างๆ ที่กำลังมองมาด้วยแววตาหวานหยาดเยิ้มนั่น


“ลี !”


เสียงตะโกนของผู้หญิงเรือนผมยาวดัดลอนใหญ่ดังขึ้นพร้อมกับชี้มาทางเขา ราชสีห์ขยับถอยห่างเมื่อเห็นว่าลินลีลาหันมามอง ดวงตาพราวระยับของเจ้าตัวเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย แสงไฟสีส้มสว่างไสวพอให้เห็นใบหน้าชัดเจน ไม่นานนักแสงสว่างภายในร้านก็สลัวลงจนแทบจะมองไม่เห็นอะไร ชายหนุ่มไม่ได้ยินเสียงที่หญิงสาวพยายามจะพูด เขาจึงทำเป็นนิ่งราวกับยักษ์ปักหลั่น เพราะรับรู้ได้ว่าผู้ชายรอบตัวกำลังให้ความสนใจเธออยู่มากทีเดียว


ความจริงเขาเห็นตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในร้านกับเพื่อน เพราะเขานั่งอยู่ด้านบนแทบจะมองเห็นว่าใครทำอะไรบ้าง เห็นแม้กระทั่งผู้ชายหน้าตาเหมือนเต้าหู้ที่อยู่ข้างๆ ขอชนแก้วแล้วเจ้าหล่อนก็ยอมชนด้วยอีกต่างหาก เขาอยากจะเดินลงมาตั้งแต่ตอนนั้น หากแต่ก็ยับยั้งตัวเองเอาไว้ได้ รอจนกว่าไฟร้านจะมืดนั่นแหละถึงยอมลงมา รู้ว่าถ้าแสงสว่างเริ่มมัวซัวสลัวรางเมื่อไหร่ บรรดานักล่าในราตรีที่เร้นกายอยู่ก็จะเริ่มทำงานกันทันที


ราชสีห์รู้ทันคนพวกนั้นก็เพราะเขาก็เป็นนักล่าราตรีเหมือนกัน !


“ไม่ได้ยิน” ราชสีห์บอกเสียงเรียบ ขณะที่หญิงสาวพยายามเขย่งตัวขึ้นมาเพื่อจะบอกใกล้ๆ คนที่ตัวสูงกว่าก็ยอมก้มลงไปฟังสิ่งที่เธอกำลังจะบอก


“คุณสิงห์มานานแล้วหรือคะ ทำไมลีไม่เห็น” เขาตอบกลับไปตามความจริงว่ามาก่อนหน้าที่เธอจะมาเสียอีก อีกอย่างเขาก็เป็นเจ้าของคนหนึ่งของที่นี่ จึงมาดูความเรียบร้อยตั้งแต่ก่อนที่ร้านจะเปิด “ลีมาฉลองค่ะ ฉลองที่ได้ทำงานกับคุณสิงห์”


“หึ...” คนฟังกระตุกยิ้ม พร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ คิดว่าลินลีลาคงไม่ได้ทันได้ยิน และเธอก็คงไม่เห็นสายตาของเขาว่ากำลังมองเธออย่างไร หญิงสาวเริ่มแนะนำเขาให้เพื่อนรู้จักทีละคน เขาจำผู้หญิงที่ชื่อกานต์นารีได้ คนที่เกือบถูกลากไปทำมิดีมิร้ายนั่นล่ะ ส่วนเพื่อนผู้ชายอีกสองสามคนเขาไม่รู้จัก และผู้หญิงอีกสองคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ก็ออกจะไม่คุ้นหน้านัก แต่คิดว่าคงเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ เขาพยักหน้ารับเบาๆ เพราะเด็กพวกนี้อายุน้อยกว่าเขาหลายปี ราชสีห์ก้มตัวลงไปก่อนจะบอกข้างหูหญิงสาวว่า “คืนนี้ผมเลี้ยงทั้งหมด”


“จริงเหรอคะ!” จังหวะที่เธอหันกลับมาด้วยความดีใจสุดขีดโดยที่เขายังไม่ได้ดึงตัวกลับมาพวงแก้มเนียนละเอียดหอมอ่อนก็ตัดผ่านจมูกเบาๆ นั่นทำให้ร่างกายของชายหนุ่มร้อนวาบวูบไหว จนชะงักไปพักหนึ่ง แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่รู้ว่ากำลังทำเขาปั่นป่วน เพราะนอกจากจะไม่สะทกสะท้านอะไรแล้วยังหันมายกมือไหว้แล้วกราบที่อกเขาอีกรอบ จนคนที่ยืนมองต้องขบกรามแน่น


เขาอยากจะถามออกไปตามตรงว่าไม่รู้หรือไงว่าการกระทำของตัวเองมันสุ่มเสี่ยงและยั่วยุอารมณ์ของเพศตรงข้ามมากขนาดไหน


ถ้าทำกับเขาก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเห็นไปทำกับคนอื่นราชสีห์คิดว่าอาจจะมีเรื่องแน่ เมื่อก่อนเวลามีเด็กมานั่งด้วยแล้วกราบที่อกของเขาอย่างนี้ไม่เห็นจะรู้สึกอะไร แต่ทำไมกับลินลีลาความรู้สึกของเขามันถึงได้ไวนักก็ไม่รู้ คนที่พยายามข่มอารมณ์ตัวเองก็สูดหายใจเข้าลึกแล้วผ่อนลมหายใจออกยาวๆ ยิ่งร่างกายนุ่มนิ่มกับผิวละเอียดลื่นแตะที่กายเขาทีไรความรู้สึกลึกล้ำก็เหมือนจะยิ่งกระเจิดกระเจิงจนแทบจะเรียกกลับคืนมาไม่ได้ แต่จะให้ทำยังไง เพราะที่ก็แคบแค่นี้ ขยับไปทางไหนก็ไม่ได้อีกต่างหาก!


เมื่อบรรดาเพื่อนในกลุ่มของเธอรู้ว่าเขาจะเลี้ยงก็พากันยกมือไหว้ขอบคุณกันเป็นทิวแถว ชายหนุ่มทำเพียงพยักหน้ารับเท่านั้น ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขากำลังทำตัวเป็นเสี่ยเลี้ยงเด็กสาวไม่มีผิด เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งของลินลีลาที่ยืนใกล้กับเขายื่นแก้วมาให้ ราชสีห์ปฏิเสธในคราวแรกแต่หญิงสาวกลับยื่นมันมาให้เขาด้วยตัวเองอีกครั้ง เขาจำต้องรับมาถือเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็เกาะโต๊ะกันไม่ให้ลินลีลาไปสีกับคนอื่นที่เดินผ่านไปผ่านมา


เสียงเพลงที่ดังในตอนแรกเริ่มเบาลงเมื่อวงดนตรีสดเล่นจบและเป็นช่วงที่รออีกวงเตรียมตัว คราวนี้การพูดคุยดูเหมือนจะสะดวกมากยิ่งขึ้น หนึ่งในผู้ชายที่ยืนอยู่โต๊ะด้านข้าง ถือแก้วตรงมายังโต๊ะของลินลีลาก่อนจะพูดกับกานต์นารีเล็กน้อย หากสายตากลับจับจ้องมาที่คนข้างกายของเขาอย่างสื่อความ แต่เจ้าตัวกลับไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของใครหลายคน ราชสีห์ขยับเข้าไปใกล้ก่อนจะตวัดวงแขนแกร่งรัดที่ร่างแบบบางชิดเข้ามาหาตัว หญิงสาวเงยหน้ามองด้วยความสงสัย ก่อนจะเห็นสายตาของเขาที่มองตรงไป เธอก็เข้าใจทันที


“ขอบคุณนะคะ” คนพูดไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น ความจริงเวลาไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายหรือเพื่อนเพศที่สามเวลามีคนมาจีบก็มักจะเป็นอย่างนี้ คือแกล้งโอบแกล้งคลอเคลียเพื่อจะได้ตัดปัญหาไม่ให้ใครมาจีบ ในกรณีนี้ที่ราชสีห์กำลังทำอยู่ก็คงไม่ต่างกัน


หากความจริงแล้วในใจของชายหนุ่มกลับไม่ได้คิดอย่างที่หญิงสาวคิดแม้แต่นิดเดียว เพราะการกระทำของเขามันแสดงออกอย่าชัดเจน และกำลังสื่อให้เห็นว่าคนในอ้อมกอดนี้ห้ามใครยุ่งเด็ดขาด!


“เวลามาเที่ยวแบบนี้คนจีบเยอะหรือเปล่า”


“ลีไม่ค่อยได้มาเที่ยวหรอกค่ะ แต่อยู่ที่มหา’ลัย ก็มีบ้าง” คนพูดอมยิ้ม ไม่ได้จริงจังในคำพูดของตัวเองนัก หากคนฟังต่างหากที่ถือเป็นจริงจังจนต้องกระชับกายของเธอให้แนบชิดกับเขามากกว่าเดิม


“มาเที่ยวที่แบบนี้ก็ต้องระวังตัวให้มาก อย่าไปไว้ใจใครเด็ดขาด ห้ามรับแก้วจากใครมาดื่มเข้าใจหรือเปล่า” น้ำเสียงขรึมดังราวกับจะสั่งสอน ส่วนคนฟังก็รับคำด้วยรอยยิ้ม สายตามองไปยังผู้ชายคนนั้นที่กำลังคุยกับกานต์นารีเพื่อนของเธอ เมื่อเขาเห็นว่าราชสีห์โอบกระชับพร้อมกับแสดงความเป็นเจ้าของออกหน้าขนาดนี้จึงล่าถอยไปในที่สุด ลินลีลาละความสนใจก่อนจะหันมาพูดคุยกับเพื่อนและหัวเราะ บางครั้งก็หันมาพูดกับเขาบ้างเมื่อเห็นว่าเขาเงียบไป


“ยกมือโอบตลอดอย่างนี้ไม่เมื่อหรือคะ ไม่มีใครมายุ่งกับลีหรอกค่ะ”


“ไม่เมื่อย” เขาตอบเพียงเท่านั้น ก่อนจะหันไปสนใจวงดนตรีวงใหม่ที่กำลังเริ่มบรรเลง


คนข้างกายเขาเริ่มกลับไปสนุกกับเพื่อนอีกหน ดูเหมือนความเกรงใจที่เขาสัมผัสได้ในคราวแรกที่มายืนตรงนี้จะถูกเจือจางไปด้วยฤทธิ์ของน้ำเมาเสียแล้วกระมัง ราชสีห์ไม่ได้รู้สึกไม่ดีที่เห็นว่าหญิงสาวเมามายและมีความสุขกับเพื่อนฝูงอย่างนี้ หากว่าเจ้าตัวรู้จักดูแลตัวเองให้ดี และสามารถเอาตัวรอดได้ในสถานการณ์อันตรายก็ดูจะไม่น่าห่วง แต่จากประสบการณ์ที่เขาเจอเธอที่กระบี่แล้ว ลินลีลายังขาดสติในการดูแลตัวเองอยู่มากทีเดียว เพราะอย่างนั้นจึงต้องมี ‘คนคุม’ อย่างไรล่ะ


“คุณสิงห์ไม่ดื่มหรือคะ” เขาก้มตามแรงดึงของเธอเพื่อรับฟังในสิ่งที่เธอพูด ก่อนจะตอบปฏิเสธและประคองร่างแบบบางของหญิงสาวเอาไว้ในอ้อมกอด เมื่อมายืนซ้อนกันอย่างนี้แล้วลินลีลาดูเหมือนจะตัวบางนิดเดียวจนเขาไม่กล้าจับแรงนักเกรงว่าจะแตกหักเอาได้ง่ายๆ “ลีรู้ คุณชัยบอกว่าคุณสิงห์ไม่ดื่ม ไม่เป็นไร ลีดื่มแทนเอง ฉลองที่เราจะได้ร่วมงานกัน!”


น้ำเสียงยานคางพูดเริ่มฟังไม่รู้เรื่อง ขณะราชสีห์ได้แต่ส่ายหน้า ก่อนจะดึงแก้วเหล้าในมือของเธอออกและวางเอาไว้บนโต๊ะ ลินลีลาทำท่าจะเอื้อมมือไปคว้าอีกรอบแต่ถูกเขาดึงมือกลับมารวบเอาไว้แน่น


“ขอวันหนึ่งนะคะเจ้านาย หลังจากนี้จะไม่ดื่มแล้ว”