เพลิงกามเทพ

เพียงปลายนิ้วสัมผัส ร่างเล็กก็สะท้านเฮือก ความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เต้นระริกลามเลียผิวกายของเธอในทุกๆแห่งที่มือของเขาเอื้อมถึง ดาริกาอยากจะถอยหนี แต่ร่างกายกลับทรยศ...ผวาเข้าหาอุ้งมือร้อนผ่าว ราวกับต้องการให้เขาสัมผัสลึกล้ำยิ่งขึ้น แนบสนิทมากขึ้น และ...เร่าร้อนกว่าที่เป็นอยู่
เธอไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมถึงหลอมละลายเป็นขี้ผึ้งลนไฟเพียงเพราะสัมผัสของเขา
เธอเกลียดชังเขา แต่กลับบดเบียดเรือนกายเข้าหาเขาอย่างลืมอาย
เธอควรจะดิ้นรนสุดชีวิต แต่กลับนอนหายใจระรวยริน ยินยอมให้เขาแตะต้องตามอำเภอใจอย่างน่าสมเพช
เขากำลังร่ายมนตร์ใดใส่เธอ
ทำไมมนตร์นั้นจึงรุนแรงจนทำให้เธอลืมตัวตนของตัวเองไปจนสิ้นถึงเพียงนี้เล่า!
“เพลิง”
เสียงนั้นอีก...คือเสียงของเธอหรือ? เหตุใดมันจึงหวานจับใจได้ขนาดนี้
“พี่สิ...เรียกพี่เพลิงสิ น้องดาว”
เขากระซิบบอกพร้อมกับปลดตะขอบราด้านหลัง ปลดปล่อยปทุมถันแสนงามให้เป็นอิสระ ส่วนกางเกงของเธอก็ถูกรูดลงไปอยู่ที่ปลายเท้าตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบได้