นวนิยายชุดเล่ห์รักสามนารี ตอนเล่ห์รักเร้น

พระจันทร์สีนวลเพียงครึ่งเสี้ยวส่องแสงเรืองรองอยู่ไกลลิบ เสียงเครื่องดนตรีดังแว่วอยู่ไกลๆ บอกกลายๆ ว่า ทั่วทั้งบริเวณกำลังเป็นโลกของเขาและเธอ
ร่างสองร่างที่แนบสนิทค่อยๆ รูดลงสู่ผืนทราย เตชินทร์ใช้มือข้างหนึ่งรัดเอวบางไว้แน่น อีกข้างประคองศีรษะเล็กๆ ดันเข้าหาตัว และจูบเธออย่างเอาเป็นเอาตาย...
“ผมจะขาดใจตายเสียให้ได้เมื่อคิดว่าคุณอยู่กับนายวิน”
ชายหนุ่มกระซิบ เมื่อถอนริมฝีปากออกแต่ยังเกลี่ยปลายจมูกไปตามแก้มเนียนใส แล้วลากไล้ไปเรื่อยๆ ก่อนวกกลับมาที่ริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง แล้วจูบหนักๆ ไปตามแรงปรารถนา