เมียนอกกรรมสิทธิ์

ในเมื่อ "เธอ" ทั้งสวย หวาน น่าลิ้มลอง
หากเขาอยากครอบครอง แม้ต้อง "ละเมิด" สิทธิ์ใครไปบ้างก็ช่างมัน!!
---------------------------------------------------

“ฉันคิดว่าคุณ…น่าจะต้อง…ถอดเสื้อนะคะ”
เสียงหวานเจือความเคอะเขินของชมชนกปลุกให้มาเฟียหนุ่มหล่อตื่นจากภวังค์ ก่อนที่เขาจะยอมทำตามคำแนะนำของพยาบาลจำเป็นอย่างว่าง่าย
หญิงสาวกลั้นหัวเราะเอาไว้กับคำถามของจอมหื่น ขณะง่วนอยู่กับการเตรียมแอลกอฮอล์สำหรับล้างแผลกับสำลีสีขาวสะอาด
“ชมคงไม่คิดปล้ำฉันตอนเจ็บหนักขนาดนี้ใช่ไหม”
“นอกจากแผลที่ต้นแขน ฉันจะไม่แตะต้องส่วนไหนของคุณให้เกิดการระคายเคือง พอใจหรือยังคะ”
สาวงามตอบอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้เจ้าของร่างกายกำยำล่ำสัน มองบาดแผลอย่างพิจารณาพลางเริ่มทำความสะอาดอย่างนุ่มนวล ในขณะที่อีกฝ่ายชวนเธอพูดคุย
“ทำไมไม่แทนตัวเองว่าชมกับฉัน เหมือนเมื่อตอนอยู่ข้างล่างล่ะ”
“สถานการณ์มันเปลี่ยนไปมั้งคะ อีกอย่างคุณคงไม่ชอบใจที่ฉันทำเหมือนว่าเราสองคนสนิทสนมกัน ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย”
“อย่าคิดแทนฉันโดยไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วฉันรู้สึกยังไง”
เธอยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน ยามที่ใช้ผ้าสะอาดค่อยๆ ซับรอบๆ บาดแผล ความเรืองโรจน์ในดวงตาของมาเฟียหนุ่มเลือดร้อนก่อนหน้านี้อ่อนแสงลงไปมาก ความแข็งแกร่งดุกร้าวกลับมีความละมุนละไมราวกับเป็นคนละคน เฉกเช่นพายุไต้ฝุ่นได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุโซนร้อน
“ฉันอยากได้ยินเธอแทนตัวเองว่าชม”
“ใช่คำสั่งรึเปล่าคะ”
ชมชนกเอ่ยถามอย่างลังเล ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะให้ความเป็นกันเอง ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาทั้งตำหนิและกล่าวหาเธอสารพัด
“มันไม่ใช่คำสั่ง ถ้าเธอเต็มใจ”