กาฬสีหะมนตรา

ภายนอกเมื่อมองผ่านกระจกใสที่กั้นอยู่ เขาเห็นพระสงฆ์กำลังเตรียมเทศนา อันเป็นขั้นตอนของการประหารนักโทษ

“ผมไม่อยากฟังพระเทศ นิมนต์ท่านกลับไปเถอะครับ” น้ำเสียงที่บอกเรียบนิ่งทำให้ผู้คุมที่อยู่ในห้องนั้นประหลาดใจไม่น้อย

เขาเบือนหน้าหนี หลับตาลง เตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางสู่อีกภพภูมิหนึ่ง เส้นทางที่เขาจะไปนั้นไม่จำเป็นต้องมีธรรมะใดๆ นำทาง มีเพียงความแค้นที่อัดแน่นในใจเป็นแสงไฟส่องสว่างเพื่อรอวันลุกไหม้

เจ้าหน้าที่นำผ้ามาปิดตาก่อนจะพาเขาเดินเข้าสู่ดินแดนสังหาร ท่ามกลางความมืดมิดเขามองเห็นสัตว์ประหลาดที่มีหัวเป็นสิงห์ ลำตัวมีลายไทยตวัดเส้นอ่อนช้อย ยืนมองด้วยดวงตาวาวโรจน์ เสียงบริกรรมคาถาพึมพำในลำคอเป็นทำนองสูงต่ำ

…ขอให้ความตายนี้จงนำพาไปสู่พลังแห่งความแค้น ดุจเพลิงพิโรธที่พัดโหมทำลาย นำความย่อยยับฉิบหาย ไปสู่มันทุกผู้ทุกนาม…