มนตราต้องใจ

ความร้อนใดๆ ในทะเลทราย ไม่ทำให้ลันตาร้อนรนทุรนทุรายได้เท่ากับการได้อยู่ในอ้อมแขนของชีคกาซิม อับดุล คาราเยล เขาผู้ซื้อตัวเธอจากโจร และก็กักเธอเอาไว้ให้อยู่ในฮาเร็มของเขาตลอดกาล

กาซิมไม่พูดอะไรสักคำ นอกจากชิมของที่เขาประมูลได้อย่างพอใจ สองมือหนาลูบไล้ไปตามลำแขนเรียว แล้วเริ่มแกะชุดนางระบำนั้นออกจากร่างบาง กระทั่งตลอดร่างหญิงสาวเปล่าเปลือย
ลันตานอนสั่นภายใต้ร่างแกร่งที่มีผิวกายอบอุ่นจนเกือบเป็นร้อน กระดูกในกายเธอเหลวราวกับเป็นน้ำ ขนกายลุกชัน ริมฝีปากเผยอออกเปล่งเสียงครางครวญ สองมือก็พยายามดันอีกฝ่ายออก
“ไม่ ลุกไปนะ ไม่”
“เจ้าเป็นของข้า”

-----------------
ฝากนิยายเรื่องมนตราต้องใจ ในรูปแบบฉบับอีบุ๊กของโมด้วยนะคะ