มณีกรรแสง

มณีกรรแสง นิยายรักข้ามภพข้ามชาติที่ฉีกทุกความเชื่อ เพราะน้อยคนที่จะมีรักแท้ แต่หากไม่สิ้นศรัทธาก็ใช่ว่าจะไม่มีเสียทีเดียว
ไม่ว่าหัวใจจะเคยเดินหลงทางเพียงใด จงเห็นคุณค่าในตัวเอง รักษาตนเอง เก็บรัก เก็บใจ เก็บไว้ให้ผู้ที่คู่ควร
ความงามของอิสรีที่เป็นเสน่ห์แก่บุรุษนั้นมีแตกต่างกันไป จงอย่าได้สิ้นศรัทธาเพราะสนามของความรัก...เราใช้หัวใจ...
....รักสามเศร้าระหว่างครุฑ นาค และมนุษย์ ทางเลือกที่ดีของทุกฝ่ายอยู่ ณ จุดใด ไม่อาจมีใครทำนายได้......
.............."ตอนนี้ศาสตร์เป็นมนุษย์ เป็นคนรักของฉัน ส่วนแก แกมาจากโลกไหนก็กลับไปโลกนั้น อย่ามาระรานมนุษย์อย่างเรา ไป๊ ออกไป!!"
"ข้าไม่ไป ข้าจะเอาท่านพี่ของข้ากลับไปครองคู่กัน!"
พินธุมณีประกาศกร้าว จะก้าวเท้าตามศาสตร์ขึ้นไปข้างบน ปักษ์นรีเข้ามาดึงแขนและตบเข้าที่ใบหน้าอย่างแรง
เพี้ยะ!!
พินธุมณีหน้าหัน ก่อนจะสะบัดหน้ากลับมาด้วยความโกรธ สองมือพุ่งเข้าบีบคอของปักษ์นรีอย่างแรงจนขาหญิงสาวแทบไม่ติดพื้น พินธุมณีตาแดงก่ำด้วยพลังโกรธแห่งความหึงหวง สองมือขยุ้มคอหวังปลิดชีพปักษ์นรีโดยไร้ซึ่งความปราณี
"ปักษ์!!'
ศาสตร์ลงมาเห็นปักษ์นรีกำลังจะหมดลมหายใจก็ตกใจ เขาขว้างจี้พญาครุฑสีแดงใส่ร่างของพินธุมณีทันทีเพื่อหวังช่วยแฟนสาว
"กรี๊ด!!!"
พินธุมณีปล่อยมือจากปักษ์นรีก่อนจะสะบัดตัวหนีจากกองเพลิงแห่งฤทธิ์ครุฑที่กำลังแผดเผาร่างตน นาคีสาวเงยหน้าขึ้นมองเพื่อจะขอความช่วยเหลือจากศาสตร์ หากแต่กลับพบภาพบาดตาบาดใจ เมื่อศาสตร์กำลังประคองปักษ์นรีไว้ในอ้อมอก
ความห่วงใยที่มีต่อนาง ความห่วงใยที่ตนไม่เคยสัมผัสหรือได้รับเช่นนี้ ตนได้เพียงแต่คำหวานกับความสุขราคะทุกครั้งที่เขาเรียกร้องต้องการ แต่ความรัก หัวใจ และความอบอุ่น ตนไม่เคยได้เหมือนที่ปักษ์นรีได้รับ นาคีสาวน้ำตานองหน้า เจ็บจนไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู่ กองเพลิงกำลังแผดเผากายหาได้เจ็บเท่าพิษรักที่แผดเผาใจให้แหลกสลาย พินธุมณีตัดใจตายเสียตรงนี้ด้วยเพลิงครุฑาที่คนรักหนุ่มเป็นผู้ประหัดประหารตนด้วยน้ำมือของเขา