ตามรักคืนโรม

วันแรกที่เขาได้เจอเธอ
"ผมชื่อเลโอครับ เลโอนาร์โด้ มัลเดร่า ห้องลงทะเบียนอยู่ที่ตึกแฝดชั้นสองห้องสี่ เดินขึ้นบันไดไปแล้วเลี้ยวขวา เดินไปอีกหน่อยคุณจะเห็นรูปปั้นขนาดใหญ่ตั้งอยู่ เลยรูปปั้นไปให้เลี้ยวซ้าย จากนั้นก็เลี้ยวขวา คุณก็จะเจอห้องลงทะเบียนครับ แต่ผมว่าทางเดินมันค่อนข้างสลับซับซ้อนอยู่มาก ถ้าคุณหลงทาง แล้วพานทำให้คุณเสียเวลาไปเปล่าๆ ผมคงจะเสียใจแย่ เอาเป็นว่าให้ผมพาคุณไปดีกว่านะครับ ผมเป็นศิษย์เก่าของที่นี่ถ้ามันจะช่วยให้คุณไว้ใจผมมากขึ้น"
กระดาษแบบฟอร์มลงทะเบียนเรียนเพียงแผ่นเดียวที่เธอถืออยู่ในมือ ช่วยให้เขาสามารถเข้าไปตีสนิทกับเธอได้อย่างไม่เคอะเขิน...แต่หน้าด้านที่สุด

หลายปีต่อมา
คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าพอได้เจอกันอีกครั้ง...ผู้หญิงที่เขาจัดการตอบแทนความรักความไว้ใจที่เธอให้มา ด้วยการเอาตัวเธอมาเป็นของเขาอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด จะทำให้เขารู้สึกได้มากมายถึงเพียงนี้
ผู้หญิงคนเดียวที่ยังคงซุกซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจเสมอมา
ทั้งที่รู้ว่าสายไปเสียแล้วที่จะยื้อแย่งเธอกลับมาเป็นของเขา แต่ใจเจ้ากรรมก็ยังคอยแย้ง คอยตอกย้ำ บอกไม่ให้ยอมง่ายๆ จนกระทั่งกล่าววาจาอวดดีใส่หน้าเธออย่างหน้าด้านหน้าทนที่สุด
"คุณเป็นของผมทีน่า ไม่ว่าจะเป็นเมื่อสิบปีก่อนหรือตอนนี้...อย่าคิดนะว่าลูกผัวที่คุณหอบหิ้วมาด้วยจะหยุดผมได้...ยินดีต้อนรับกลับโรมนะดาร์ลิง"