แน่ใจนะ...ว่าเกลียดแค่วันจันทร์

วันจันทร์คือวันที่พวกเราเหล่าคนทำงาน หรือมนุษย์เงินเดือนเกลียดกันมากกว่าวันไหนๆใช่หรือเปล่าคะ เพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น... ก็เพราะว่าวันจันทร์เป็นวันที่ชีวิตของเหล่าคนทำงานต้องเริ่มต้นอย่างเหน็ดเหนื่อยกว่าทุกวัน ตั้งแต่ต้องตื่นแต่เช้า(กว่าทุกวัน) เพื่อที่จะออกจากบ้านไปทำงาน ซึ่งสภาพการจราจรก็แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องติดสาหัสกว่าทุกวัน ทุกอย่างของวันจันทร์ดูจะวุ่นวายมากเป็นพิเศษ หลายแผนกก็จะมีงานมากมายเพราะอั้นมาตั้งแต่วันหยุด ไหนจะต้องส่งรายงานตัวเลข สรุปยอดขาย และ แน่นอนว่าวันจันทร์ก็มักเป็นวันที่ต้องมีการประชุมหลายต่อหลายวาระ แต่...แน่ใจนะว่าเกลียดแค่วันจันทร์วันเดียว เพราะเอาเข้าจริงๆ เดี๋ยวนี้รถมันก็ติดทุกวัน แล้วสิ่งที่เราเบื่อหน่ายและเป็นชนวนชวนให้คิดอยากลาออกวันละหลายครั้งปีละหลายร้อยหน ก็ไม่ใช่เรื่องสภาพการจราจรซักเท่าไหร่หรอก ส่วนมากจะเป็นเรื่อง เจ้านาย หัวหน้า เพื่อนร่วมงาน ลูกน้อง ที่มีสารพัดปัญหาที่สะสมจนเราเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย เหนื่อยล้าในใจ "แน่ใจนะ...ว่าเกลียดแค่วันจันทร์" จึงเป็นเรื่องที่อยากจะ "มาเล่า" เรื่องราวของคนทำงานซึ่งมีเรื่องราวมากมายตั้งแต่เรื่องของความลำเอียงของเจ้านาย การเล่นพวก กลุ่มคลื่นใต้น้ำที่มีอิทธิพลต่อการทำงานและความก้าวหน้าของเรา เพื่อนร่วมงานที่นินทา เอาเปรียบ ลูกน้องแสนรักที่สอนงานไปแล้วสุดท้ายก็ลาออก บางครั้งพวกเราชาวมนุษย์เงินเดือนก็หามิตรแท้ในที่ทำงานได้ยาก บางเรื่องราวก็ไม่รู้จะหันหน้าไปถามหรือพึ่งพาใคร "มาเล่า" จึงขอเล่าเรื่องราวต่างๆพร้อมกับวิธีรับมือ วิธีคิด ให้กับเพื่อนๆคนทำงานด้วยกัน ซึ่งเรื่องราวต่างๆก็มาจากที่ประสบพบเจอเอง เพื่อนมาบ่นให้ฟัง น้องๆที่รักมาขอคำปรึกษา จนเมื่อเปิดเพจเล่าเรื่องราวต่างๆก็มีแฟนเพจ inbox เข้ามาสอบถามก็มี "มาเล่า" จึงอยากเป็นเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้ของคุณผู้อ่าน อยากให้คิดว่านอกจากคุณแล้วยังมีคนอีกมากมายที่เจอเรื่องราวแสนอึดอัดใจ จะรับมืออย่างไร จะยอมรับมันอย่างไรล่ะกับเรื่องราวเหล่านั้น บางบทอาจจะสมจริงและเพื่ออรรถรสในการอ่าน อาจจะมีความแซ่บอยู่ในตัวอักษรบ้าง เพราะชีวิตจริงของเราคนทำงานนั้น ต้องเผชิญกับความแสบความแซ่บมากมาย