ค่าพรหมจารี

“ปล่อย ฉันจะกลับ” อิงดาวไม่ตอบ กลับสั่งให้เขาปล่อยอีกครั้ง
“ผมต้องการคุณ…อิง” เขากลับบอกด้วยน้ำเสียงกระเส่า ไม่ใส่ใจจะทำตามคำสั่งของเธอสักนิด
“ไม่ เราเลิกกันแล้ว”
“เลิกกันแล้วนอนด้วยกันไม่ได้รึไง ผมบอกแล้วไงว่าผมพร้อมจะจ่าย บอกสิว่าคุณต้องการเท่าไหร่ ไม่ต้องเป็นแฟน เป็นเพื่อนก็ได้...เพื่อนบนเตียง ผมไม่เกี่ยงสถานะอยู่แล้ว เลือกมาสักทางเถอะ” นักรบพูดต่อ ตอนนี้เขาอดใจต่อไปไม่ไหวแล้ว กดจมูกโด่งขึ้นสันลงกับแก้มเนียนใสตรงหน้าหนักๆ แล้วลากไล้ไปทั่วหน้าเนียนอย่างคลั่งๆ
******************************************************************
นักรบจ้องมองร่างบางที่อยู่เตียงกว้างราวกับจะกลืนกิน แววตาที่เต็มไปด้วยความพิศวาสที่อิงดาวไม่มีโอกาสได้เห็น มือใหญ่ปลดตะขอกางเกงออกช้าๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ แล้วก้าวเข้าไปทรุดร่างลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าหญิงสาวที่เอาแต่ก้มหน้านิ่งอยู่อย่างนั้น และแล้ววันนี้ก็มาถึง...วันที่หญิงสาวยอมศิโรราบอยู่บนเตียงของเขาแต่โดยดี
มือใหญ่ค่อยๆ ดันคางมนเพื่อให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาดำสนิทของตน
“เงยหน้าขึ้นมองผม”
มันไม่ใช่คำขอร้องแต่มันคือคำสั่งต่างหาก...
“ถ้าอยากได้เงิน...ก็ต้องพิเศษนะ” นักรบบอกพร้อมกับยิ้มใส่ดวงตากลมโตที่จ้องมองมา
“ฉะฉันต้องทำไงคะ” อิงดาวถามอย่างตะกุกตะกัก แอลกอฮอล์ที่อยู่ในกระแสเลือดจำนวนไม่น้อย ไม่สามารถขจัดความอับอายของเธอให้หมดไปได้

***โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ถ้าผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยด้วยจ้า เหมาะสำหรับผู้ใหญ่อายุ 20 ปีขึ้นไป