Bad Guy รักร้าย นายตำรวจ (ธูป)

เธอและเขารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ ช่วงวัยรุ่นเธอกับเขามีความสัมพันธ์ที่ดี แต่แล้วเขาก็หายตัวไปดื้อๆ ไม่ติดต่อเธออีกเลย เธอโกรธเขามากแต่แล้วอยู่ๆ เขาก็กลับมาพร้อมกับยศตำรวจที่ทำตัวลึกลับ


“มารน้อย ก็ยังเป็นมารน้อยอยู่วันยังค่ำ” นายธูปพูดเสียงอู้อี้เพราะถูกฉันบีบปากจนปากจู๋ นัยน์ตาคมมองฉันด้วยแววตาระยิบระยับ
ฉันปล่อยปากเขาแล้วถอนหายใจ ไปไหนไม่ได้เลยแฮะ! แผนที่จะเอาคืนก็ทำไม่ได้ จะถอยไปไหนก็ไม่ได้ เบื่อตัวเองชะมัดเลย
“เป็นอะไรไป?” เขาเห็นฉันทำหน้าสลดก็เลิกคิ้วถาม
“ทำไมนายถึงเห็นเป็นเรื่องสนุก ไม่คิดถึงความรู้สึกของฉันบ้างเหรอ?” ฉันพึมพำเสียงแผ่ว
ฉันเหนื่อยแล้ว ยอมแพ้แล้วก็ได้ ฉันรอเขามานานเกินไปแล้ว แต่กลับไม่ได้ความชัดเจนเลย เขาเงียบไปอึดใจก่อนจะสวมกอดฉันแล้ววางคางบนหัวฉัน
“ไออุ่น มีเรื่องมากมายที่พี่ไม่รู้จะบอกยังไง”
“ทำไมถึงบอกไม่ได้” ฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีนั่นแหละ ฉันหลุบตามองมือตัวเองแล้วพูดต่อ
“ฉันไม่ควรรอเลย ควรมองหาผู้ชายสักคน บางทีฉันอาจจะ….” ฉันยังพูดไม่ทันจบ เขาก็สวนขึ้น พร้อมกับก้มหน้าลงมากัดแก้มฉัน
“ไม่ยกให้ใครทั้งนั้นแหละ”
“เจ็บ!” ฉันผลักหน้าเขาออก หมอนี่เป็นหมาจริง ๆ นั่นแหละ กัดอยู่ได้
นี่แค่เตือนนะ ถ้าคิดถึงผู้ชายคนอื่นอีก จะโดนมากกว่านี้” เขาหรี่ตาข่มขู่ คิดว่าฉันจะกลัวหรือไง ฝันไปเถอะ!