เล่ห์ร้ายบ่วงมาเฟีย

เขาคือซาตาน ส่วนเธอเป็นเพียงกระต่ายน้อยที่หลงเข้ามาในดินแดนต้องห้ามเท่านั้น ต้องเจ็บปวดอีกนานแค่ไหน ต้องเสียน้ำตากี่ล้านหยด ต้องใช้ความอดทนกล้ำกลืนเพียงใด จึงจะหลุดพ้นจากสถานะ ‘ของเล่นมาเฟีย’ เช่นนี้...

///

“ทานยาหรือยัง”
หญิงสาวชะงักก่อนจะขยับถอยทันทีเมื่อมือใหญ่เอื้อมมาที่ใบหน้าของเธอ
ดวงตาสีเขียววาวโรจน์ขึ้น อารมณ์หงุดหงิดที่เพิ่งจะจางลงกลับกระพือขึ้นมาอีกครั้ง ท่าทางหวาดระแวงปะปนกับความชิงชังที่หญิงสาวแสดงออกมาทำให้ยากจะควบคุมอารมณ์ให้สงบได้
“รังเกียจผมมากหรือ...แต่เมื่อคืนไม่เห็นทำท่าแบบนี้นะ ก็ดูคุณมีความสุขดีไม่ใช่หรือไง”
“ไม่จริง มันเป็นแค่ธรรมชาติของร่างกายเท่านั้น แต่ในใจฉันมันมีแต่ความขยะแขยงคุณ”
“ขยะแขยง...ฮึ! อย่าคิดว่าการที่ผมนอนกับคุณมากกว่าหนึ่งครั้ง จะทำให้คุณสำคัญกว่าผู้หญิงคนอื่นได้นะ ญาณิสา มันก็แค่เซ็กซ์ที่ยังไม่เบื่อเท่านั้นเอง” มาร์คัสคิดเช่นนั้น แม้บางอย่างในหัวใจจะเริ่มส่งสัญญาณสวนทางกับคำพูดก็ตามที
“ฉันต้องทำยังไง คุณถึงจะปล่อยฉันไป”
น้ำเสียงอ่อนระโหยราวคนพบทางตันของชีวิต ทำให้หัวใจแกร่งกระตุกวูบราวกับรู้สึกเจ็บปวดไปพร้อมกับเธอ แต่สมองกลับคำนวณผลประโยชน์ที่เขาจะได้รับจากความได้เปรียบในตอนนี้อย่างทันท่วงที
“อยู่กับผม ตามใจผม แล้วผมจะปล่อยคุณไป”