มาราสซันทิยา (Marassantiya) เล่ม 2 (จบ)

ในชีวิตที่เกิดมาเป็นผู้หญิง เธอไม่เคยหลงใหลผู้ชายคนใดมากเท่าเมอร์ซิลิส ไม่เคยเห็นใบหน้าของผู้ชายคนใดจะงามไปกว่าพระพักตร์สีขาวผ่องที่ประดับด้วยพระเนตรสีฮาเซล ไม่มีเสียงใดทำให้เธอเคลิ้มฝันไปมากกว่าพระกระแสรับสั่งอันเนิบนุ่มหยอกล้อ ไม่มีเสียงหัวเราะหรือรอยยิ้มของใครที่ทำให้เธอปลื้มปีติมากไปกว่ายามกษัตริย์หนุ่มแห่งฮัตตูซาทรงพระสรวล ไม่มีความโกรธใดที่ทำให้เธอหวั่นใจมากไปกว่ายามที่แววพระเนตรนิ่งสนิทประหนึ่งตาสิงโตและไม่มีสิ่งใดทำให้เธอรวดร้าวมากไปกว่าความโศกเศร้าของพระองค์
.
จะได้วยความงามเหนือชายใดหรืออ้อมพระกรที่ทำให้เธออบอุ่นปลอดภัย จะด้วยความเอาใจใส่หรือความอ่อนโยนที่มอบให้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ในยามนี้เธอได้ตกลงไปในกระแสธารอันเชี่ยวกรากโดยไม่อาจตะกายขึ้นมาหายใจเหนือผิวน้ำ
.
หัวใจเท่านั้นที่กำลังชักนำชีวิตไป ไม่ใช่เหตุผล