จำนองสวาท

จากนักธุรกิจมือทอง ต้องมาเสียท่าความรักให้กับสาวสวยแห่งปราณบุรี
ความรักจะลงเอยเช่นไร...
ติดตามได้ใน 'จำนองสวาท'

-----------------------------------------------------

“อย่าบอกนะว่าคุณเป็นนักเขียน” เขามองหน้าเธออย่างประหลาด แบบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ผิดความคาดหมายทำไมนักเขียนไม่สวมแว่นตาหนาเตอะแต่กลับสวยน่ารักแบบนี้นะ
“ถ้าใช่แล้วจะทำไม” เธอเชิดหน้าใส่เขา
“ถ้าใช่ผมก็จะได้ไม่สงสัย เพราะคุณคงอินกับนิยายที่คุณเขียนมากจนเกินไป จนคิดว่านางเอกเวลามีเรื่องเข้าใจผิดกับพระเอกต้องหนีหน้าซ่อนตัวอยู่ในห้องคนเดียว รอพระเอกมาตามง้อ”
“บ้าน่ะสิ! ที่ฉันหลบ เอ๊ย….ที่ฉันไม่ออกไปเพราะฉันอยากจะพักผ่อนมีอะไรอีกไหม”
“มี”
“อะไร” ปลายฟ้าถามกลับ
“มีแบบนี้ไง” ภูมินวิ่งตามปลายฟ้ามาตลอด เธอหนีเขา เขาก็คอยไล่ตะครุบเธอ ต่อไปนี้เขาจะไม่คอยตามเธออีกแล้วแม่ตุ๊กตาแสนสวยแต่เขาจะกำเธอเอาไว้ในมือไม่ปล่อยให้กระโดดหนีไปได้อีกแล้ว ภูมินตวัดร่างบางเข้ามาหาอกกว้าง
เขาประกบริมฝีปากหยักได้รูปลงไปบนริมฝีปากเอิบอิ่ม รสจูบของภูมินทำให้หญิงสาวต้องหลับตาพริ้มดั่งต้องมนต์สะกด มันช่างอ่อนหวานละมุนละไม มันช่างชวนหลงใหลให้เคลิบเคลิ้ม เหมือนประหนึ่งได้ล่องลอยไปสู่วิมาน
“รสจูบเป็นแบบนี้เองเหรอ” ทีนี้เธอรู้แล้วว่านางเอกจะรู้สึกแบบไหนตอนถูกจูบ
เขาสอดแทรกลิ้นเขาไปชิมความหอมหวานดั่งน้ำผึ้งเดือนห้าที่ปรารถนาจะได้ลิ้มลอง กลิ่นกายของเธอหอมจนเขาอยากจะสูดดมไปทั้งเนื้อทั้งตัวแต่ต้องพยายามข่มใจ กลัวว่าฉากรักของเขามันจะหยุดไม่ได้และจะกลายเป็นฉากรักอีโรติกไปเสียก่อน
“คุณฟ้าๆ” ภูมินถอนริมฝีปากออกอย่างนึกเสียดาย