เจ้าสาวหัวใจสิงห์ (ชุดเจ้าสาวหัวใจสิงห์ เล่ม 1)

บรรดาเลดี้ในวังเรียกนอร่า เบ็คเก็ตว่า “หนูเซื่องๆ”
ทว่าเบื้องใต้ความซื่อๆอายๆไร้จริตมารยานั้น คือหัวใจของนางสิงห์
หล่อนเป็นสายลับผู้อาจหาญในวังของพระนางแมรี่
หล่อนเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเหลือผู้บริสุทธิ์จากชะตากรรมอันน่าสยดสยอง
แต่กลับเป็นนอร่าเองที่ต้องการความช่วยเหลือเมื่อพวกโจรเถื่อนเข้าโจมตี...

คริสเตียน เดอ ริเวอรส์ มือดาบผู้แกร่งกล้า พาหล่อนแล่นละลิ่วหนีออกจากภยันตราย...เข้าสู่อ้อมแขนของเขา
คริสเตียนสง่าอลังการดั่งพญาเหยี่ยว ทำให้หล่อนงวยงงปานถูกสะกด
เขาตามล่านอร่าด้วยความเร่าร้อนเด็ดเดี่ยว
ทำให้หล่อนทั้งหวาดกลัวและตื่นเต้นไปพร้อมๆกัน จนถึงกับปรารถนาจะถูกเขาจับได้
ทว่าเพียงไม่ช้าไม่นาน หล่อนก็ได้พบเหตุผลที่เคยสงสัยหวาดกลัว
เพราะขุนนางผู้ประเปรียวผู้นี้มีความลับของตัวเอง มีศัตรูของตัวเองให้ต้องต่อสู้
และมีความแค้นที่ต้องสะสางกับสาวงามตาโตบริสุทธิ์ที่เขารักมากเกินไป...

-----

นิยายชุดนี้เป็นเรื่องอิงประวัติศาสตร์ เริ่มจากสมัยหลังกษัตริย์เฮนรี่ที่แปดซึ่งเป็นกษัตริย์ที่โด่งดังมากในประวัติศาสตร์ เดิมพระองค์อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงแห่งสเปน ต่อมาทรงเบื่อพระชายา อยากอภิเษกสมรสใหม่ แต่การหย่าขัดกับหลักศาสนาคริสต์นิกายโรมันแคธอลิกซึ่งห้ามการหย่าร้าง จึงทรงสถาปนานิกายใหม่ คือนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์ หรือแองกลิคันเชิร์ชขึ้น แล้วทรงหย่าและอภิเษกใหม่กับแอนน์ โบลีนซึ่งตอนหลังถูกตัดศีรษะโดยที่กษัตริย์เฮนรี่อ้างว่ามีความผิดฐานไม่มีพระทายาทชายให้

เมื่อกษัตริย์เฮนรี่ที่แปดสวรรคต ผู้ที่ครองราชย์ต่อคือพระนางแมรี่ซึ่งเป็นพระธิดาของมเหสีองค์แรก พระนางแมรี่ทรงพยายามฟื้นฟูศาสนาคริสต์นิกายโรมันแคธอลิกขึ้นใหม่โดยกำจัดพวกที่นับถือแองกลิคันเชิร์ชอย่างโหดร้ายทารุณ จึงได้สมญานามว่าบลัดดี้แมรี่ หรือแมรี่ผู้กระหายเลือด (แต่บลัดดี้แมรี่กลายมาเป็นชื่อเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของเหล้าวอดก้ากับน้ำมะเขือเทศ) พระนางแมรี่ทรงพยายามกีดกันเจ้าหญิงเอลิซาเบธซึ่งเป็นพระธิดาของแอนน์ โบลีนผู้เป็นศัตรูหัวใจของพระมารดาไม่ให้ครองราชย์ พยายามส่งเสริมให้พระนางแมรี่แห่งสกอตซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกันและปกครองสกอตแลนด์อยู่ให้ครองราชย์แทนพระองค์ แต่เมื่อพระนางแมรี่สิ้นพระชนม์ เจ้าหญิงเอลิซาเบธก็ได้ขึ้นครองราชย์แทน ทรงพระนามว่า สมเด็จพระนางเจ้าเอลิซาเบธที่หนึ่ง (ค.ศ. 1558-1603) ทรงครองราชย์ยาวนานด้วยพระปรีชาสามารถ ทำให้อังกฤษเจริญรุ่งเรือง มีอำนาจแผ่ไพศาลออกไป และในรัชสมัยนี้เองที่ชาวอังกฤษเริ่มเข้าไปตั้งอาณานิคมในอเมริกา