กิจเสน่หา

“เธอรู้ไหมว่าคืนนี้ต้องเจอกับงานอะไร”
“หา! เอ่อ...คะ?” คนที่ไม่ทันคิดตามถามพาซื่อ เอาจริงๆ ก็คือ “ไม่ทราบค่ะ”
แค่รู้ว่าค่าตอบแทนงาม เท่านั้นก็พอแล้ว
“แต่คิดว่าคุณคงจะรวยพอดู และฉันก็สามารถช่วยคุณขายได้ แม้ว่าหุ่นของฉันจะไม่ใช่พริตตี้อย่างคนอื่นก็ตาม” ตอบอย่างแน่วแน่มุ่งมั่น แต่มันกลับทำให้อชิตะกลั้นขำไม่ได้
เด็กสาวตรงหน้าเข้าใจคิด แต่เดาผิดไปมากโข เพราะเขาไม่ได้ต้องการคนช่วยขาย เขาแค่ต้องการคนช่วยทดลอง...


นิยายเรื่องสั้นกุดของชินารมย์ ราคาขนมกรุบๆ ชอฝากไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ