ซ่อนเสน่หาตอนพิเศษ

“เอ่อ..ฉันมีเรื่องจะบอกคุณน่ะค่ะ” อยากจะเดินหนีไปเสียเดี๋ยวนี้แต่ว่าความอยากรู้เบื้องลึกก็ยังคงทำให้หล่อนยืนอยู่ที่เดิม เหลียวมองเสี้ยวใบหน้าหวานของคนแก่กว่าวัยด้วยหัวใจตุ่มต่อม มือเล็กกำเข้าหากันแล้วเม้มปากแน่น
“คุณอาจจะไม่เชื่อก็ได้นะคะ ฉันเองก็ไม่มีหลักฐานอะไรมาให้ดูนอกจากรูปของฉันกับ..ลูก” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยถึงเรื่องลูก ทว่าไม่นานครูคนสวยก็ไขข้อข้องใจด้วยการเอารูปถ่ายของตนเองกับลูกให้บุลลาดู
“รูปฉันกับลูก แกเกิดจากความผิดพลาดของฉันกับ..สามีคุณค่ะ”
ดวงตากลมโตสั่นไหวขณะจ้องใบหน้าเด็กชายวัยกำลังโต เค้าหน้าคล้ายพณณกรจนหล่อนกลัว ขาเรียวแทบไม่มีแรงในการยืนก่อนจะพยายามกล้ำกลืนความเจ็บปวดเอาไว้แล้วถอยห่างจากหญิงสาวข้างกาย พยายามเข้มแข็งแต่ก็ยากเสียเหลือเกินในเมื่อสิ่งที่ได้รู้มันกัดกร่อนหัวใจจนปวดไปทั่วอก
ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่แต่เมื่อได้สบตากับนราพรใจก็เหมือนหล่นไปอยู่ตาตุ่มเพราะไม่มีวี่แววว่าอีกฝ่ายจะโกหกสักนิด
“คุณหมายถึง..” ลำคอตีบตันเกินกว่าจะเอ่ย หล่อนใช้เวลานานจึงควานหาเสียงตัวเองเจอ
“ค่ะ ฉันหมายถึงเอิร์ธ เขาเป็นพ่อของลูกฉัน”