บ่วงรักทัณฑ์อสูร

"ปล่อยนะคุณแอรีส!" จันทร์เจ้าเริ่มใจไม่ดี พยายามดันร่างเขาออกแต่เหมือนผลักหินจนปวดข้อมือไปหมด
"ไม่ปล่อยในเมื่อยืนคุยกันดีๆ ไม่ได้ผัวก็จะนอนคุยแบบนี้ บอกเลยว่าผัวชอบ" แอรีสไม่พูดเปล่าเขากดสะโพกเข้าหาทันที
"คนบ้า! คนลามก ฉันเกลียดคุณ ฉันเกลียดคุณ!" จันทร์เจ้ายกมือระดมทุบไปทั่วบ่าของเขาพร้อมกับก่นด่าหน้าแดงก่ำไปหมดด้วยความขัดเขินและอาย น้ำตาหยุดไหลตอนนี้มีเพียงความหมั่นไส้เขาเท่านั้นแหละ หน้าด้านหน้าทนไม่มีใครเกิน เธอเกลียดนัก
"เกลียดเหรอใครจะสนกันเล่าหืม" แอรีสเลิกคิ้วขึ้นสูงอย่างยียวนเขารู้ว่าจันทร์เจ้าไม่ได้เกลียดเขาหรอกแค่พูดไปเพราะอารมณ์โมโหเท่านั้นเอง เขาจัดการรวบมือทั้งสองข้างเธอขึ้นไปไว้เหนือศีรษะและจับไว้ด้วยมือเดียว ส่วนอีกมือเขายกขึ้นจับกรอบหน้าหวานให้หันมามองเขาตรงๆ ไม่ให้เอียงหน้าหนี
"ปล่อยนะ!" จันทร์เจ้าพยายามดิ้นรนหนีแต่ไม่สามารถหลุดออกจากเงื้อมมือของเขาและอีกอย่างเธอไม่กล้าออกแรงมากลัวว่าลูกจะเป็นอะไรซึ่งแอรีสเองก็คร่อมตัวเธอเอาไว้เขาไม่ได้ทับมาทั้งตัว
"มองหน้าฉันจันทร์เจ้าและสารภาพมาว่าไม่ได้เกลียดผัวอย่างที่พูด ผัวจะยอมให้อภัย แต่ถ้ายังบอกว่าเกลียดอยู่ก็จะทำให้หายเกลียดเองหึหึ!" แอรีสหรี่ตามองใบหน้าหวานๆ ใช้ลิ้นด้นกระพุ้งแก้มอย่างยียวนเค้นเสียงรอดไรฟันถามเหี้ยมๆ ทำให้จันทร์เจ้าถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัวกับท่าทางดิบเถื่อนของเขา
"ไม่!" จันทร์เจ้าพยายามรวบรวมสติและปฏิเสธเขาไปอย่างรวดเร็วทั้งที่ใจสั่นเต้นรัวแรง
"หืมคิดจะดื้ออีกเหรอเนี่ยอย่างนี้ต้องทำยังไงดี อ้อ!กัดที่แก้ม กัดที่ปากหรือกัดที่อื่นดีนะ" แอรีสไม่พูดเปล่าเขาใช้ฟันขบเบาๆ ที่แก้มของเธอ ไล่มาขบเม้มที่กลีบปากนุ่มชวนให้วาบหวามก่อนจะเลื่อนริมฝีปากมาที่ยอดอกอวบแต่ไม่ได้สัมผัสใดๆ ปล่อยให้ลมหายใจร้อนๆ สัมผัสแทนแค่นี้จันทร์เจ้าก็หายใจไม่ทั่วท้องแล้วล่ะ