ยอดรักอารัณย์

เขารักเธอเพราะความต่างที่ไม่เหมือนใคร
เธอรู้สึกดีกับเขาแต่ก็บอกตัวเองว่าไม่ชอบหน้า
ทว่าโชคชะตาได้กำหนดทุกอย่างไว้แล้ว
เมื่อ ‘ความเผลอ’ ในคืนนั้น ก่อเป็นสายใยที่ตัดกันไม่ขาด
*************************
“คุณพามาที่ไหน”
“บ้านผม”
“มาทำไม”
เสียงหวานตวาดแว้ด สีหน้าเลิ่กลั่ก มาบ้านเขาก็เหมือนเดินเข้าลานประหาร เขาอาจคิดเรื่องไม่ดีอยู่ในใจ แล้วเธอเล่ากำลังคิดอะไรอยู่
อารัณย์มองสีหน้าตื่นตระหนกที่หญิงสาวพยายามบังคับให้เป็นปกติแล้วส่ายหน้า ต่อให้เก็บอาการไว้ดีแค่ไหนก็หลุด บอกมาเลยว่ากลัวก็จบ และแน่นอนว่าวันนี้ผมไม่ปล่อยคุณให้ลอยนวลหรอก อยากทำหวานกับนายธนินทร์ดีนัก ถึงเวลาทำหวานกับสามีบ้างคงไม่ชิ่งหนีก่อนหรอกนะ
“แล้วคิดว่ามาทำไมล่ะ ตั้งแต่คืนนั้นก็หลายวันแล้วนะครับ ไม่รู้เหรอว่าผมคิดถึงแทบจะคลั่งตายแล้ว”
“เชิญตายไปเลย แล้วฉันก็ไม่ลงไปหรอกนะ ไม่เด็ดขาด!” เมื่อรู้จุดประสงค์ของอีกฝ่าย เรื่องอะไรเธอจะลงไปให้โง่
“อะไรกันคุณดารานาถ ปกติผมเห็นคุณเป็นคนเก่งแล้วก็กล้าได้กล้าเสียตลอด คุณมันมนุษย์ขาลุยไม่ใช่เหรอ”
แต่ไม่ใช่ลุยกับเรื่องแบบนั้น เขาเอาอะไรมาคิดว่าฉันจะต้องลุยไปทุกหนทุกแห่ง แล้วนี่มันบ้านเขานะ

*********************
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน
ญาณวดีของฝากนิยายราคาเบาๆ เนื้อหาธรรมดาไม่เน้นสาระ
อ่านเพลินๆ แบบหวานๆ ไว้ให้ทุกท่านพิจารณาด้วยนะคะ