การิน ปริศนาคดีอาถรรพ์ ตอน สุขสันต์วันถึงฆาต (เล่ม 7)

การิน เด็กหนุ่มผู้คลั่งไคล้ศาสตร์มืด...เพื่อต้องการข้ามผ่านความเป็นมนุษย์
ลัลทริมา เด็กสาวผู้มีมีญาณอาถรรพ์...หากแต่ปรารถนาเพียงแค่เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง

เมื่อลัลทริมาเข้ามาพัวพันกับเรื่องยุ่งยากครั้งใหม่ เมื่อเด็กนักเรียนชายเพื่อนข้างห้องของเธอ ได้ปาดคอฆ่าตัวตายต่อหน้าเธอ ในห้องในวันเกิดของตัวเอง พร้อมกับพูดว่า “Happy Birthday To Me, Happy Deathday To Me ฉันจะไม่ตายอย่างไร้ค่า” รวมทั้ง “น้าโรส” หรือ “รสวดี” ที่ล้มป่วยลงเพราะโหมงานหนักและความเครียดสะสมจากการติดตามคดีเด็กนักเรียนฆ่าตัวตายมาถึงสองคดี และนั่นทำให้เด็กสาวได้เข้ามาที่ “โรงพยาบาลเมธร เมโมเรียล” และได้พบกับเด็กชายวัยแปดขวบที่ชื่อ “นะโม” นอกจากนั้นเธอยังได้เห็นจิตอาวรณ์ของแม่การินที่ได้เขียนอะไรบางอย่างลงในสมุดบันทึก ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เขาตามหามาตลอดสิบปี
และเพราะการฆ่าตัวตายของเพื่อนนักเรียนและคดีอื่นดูจะมีเงื่อนงำบางอย่างจึงทำให้ลัลทริมาอยากจะหยุดยั้งการฆ่าตัวตายให้ได้ และจากการบอกใบ้ของการินทำให้ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับเด็กสาวอีกคนหนึ่งที่จะพยายามจุดไฟฆ่าตัวตาย ทำให้ได้พบกับ “พิชยะ” เด็กหนุ่มอีกคนที่ช่วยเหลือเด็กสาวได้อย่างหวุดหวิด
แต่ถึงแม้จะช่วยเธอไว้ได้ ทว่าเด็กสาวที่รอดจากการโดนไฟคลอกตายกลับไม่พอใจและสาปแช่งลัลทริมาเป็นอย่างมาก แม้จะนึกเสียใจ แต่เพราะใจที่ต้องการหยุดยั้งเรื่องนี้จึงทำให้เธอสืบไปพบว่าเบื้องหลังการฆ่าตัวตายมาจากเวปไซต์ชวนกันฆ่าตัวตาย ทว่าก็ไม่สามารถเข้าไปในตัวเวปได้ แต่ความช่วยเหลือจากโชติกาลทำให้สามารถเข้าสู่เวปไซต์นี้ได้
ขณะเดียวกันการินที่พอรู้ว่าสมุดบันทึกนั้นอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้จริงๆ ก็ตามเข้ามาสืบ ทว่าก็ยังไม่พบอยู่ดี อีกทั้งยังโดนใครบางคนทำร้ายอีกต่างหาก
แม้ว่าทั้งลัลทริมาและการินจะตามสืบหาความจริงกันคนละอย่าง ทว่าท้ายที่สุดของสิ่งที่ตามหากลับบรรจบกันอยู่ที่ดาดฟ้าโรงพยาบาลเมธร เมโมเรียล พิธีกรรม อาถรรพ์ สิ่งที่เด็กหนุ่มตามหามาเกือบสิบปี ทุกอย่างจะกระจ่างใน การิน ปริศนาคดีอาถรรพ์ ตอน สุขสันต์วันถึงฆาต