บ่วงรักพันธะหัวใจ

เป็นเวลาหลายปีที่บุรา วิศวกรหนุ่มผู้เป็นเจ้าของดวงตาคมดุติดจะเย็นชา ต้องทำตัวเป็นแค่พี่ชายเพื่อนผู้ไม่แยแสสนใจเธอ ได้แต่เก็บความรู้สึกอันเร่าร้อนรุนแรงเอาไว้ภายในใจ แต่หลังจากการได้พบพริ้มเพราหญิงสาวที่คอยหลอกหลอนอยู่ในห้วงสำนึกของเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มก็พบว่าอะไรๆ ในชีวิตของเขาจะไม่มีวันเหมือนเดิม โดยเฉพาะเมื่อเธอเคยลั่นวาจาเอาไว้ ว่าจะต้องทำให้เขาเป็นคนรักของเธอให้ได้และพริ้มเพราก็กำลังเดินหน้าจีบเขาอย่างกระตือรือร้น...

“จะให้แก้ตรงไหนก็บอก” ในขณะที่เขาอธิบาย ไม่มีเสียงแย้งใดๆ หลุดรอดออกมาจากปากของอาจารย์สาวสักคำ จะให้เขาเข้าใจอย่างไรว่าเธอชอบหรือไม่ชอบ จะแก้หรือไม่แก้ ก็เลยถามเธอออกไป
“แบบนี้เลยค่ะ ไม่ต้องแก้อะไรแล้ว...” เธอบอกพร้อมสบตากับเขาอีกครั้ง “เพราะเพราชอบแบบนี้”
“ใช่ ผมก็ชอบแบบนี้นะ บ้านสไตล์นี้แต่งออกมาแบบนี้มันดูคลาสสิกดี” เขาพูด ขณะมองแบบสลับกับมองตัวบ้านเบื้องหน้า สีหน้ายังคงจริงจังแม้จะอธิบายเรื่องบ้านจบไปแล้ว
“ไม่ใช่ค่ะ”
หืม! ไหนว่าไม่ต้องแก้อะไรแล้ว บุราหันกลับมาถามอาจารย์สาวให้แน่ใจอีกครั้ง
“ไหนบอกว่าชอบ”
“ชอบค่ะ... ชอบแบบนี้ ชอบที่เป็นแบบนี้ ชอบแววตาแบบนี้ ชอบรอยยิ้มแบบนี้ ก็ชอบคนนี้” อาจารย์สาวร้องออกมาเป็นเพลง พลางเคาะนิ้วลงบนหลังมือของชายหนุ่มที่หันมาจับขอบประตูได้ไม่นาน
บุราอึ้ง ถึงกับไปไม่ถูกอยู่สามวิ นี่เขาทำงานอยู่นะ จริงจังด้วย นี่เล่นจีบเขาแบบนี้เลยเหรอ... ให้ตายสิ!