พระจันทร์ซ่อนใจ

--------------------------
“อิน” เสียงจากที่ไหนสักที่ในตัวผมดังออกไป

“คะ?” เสียงหวาน หวานจนคิดว่าน่าจะอันตราย
อินทุกรชักมือกลับ ผมมือไวรั้งข้อมือน้อยๆ ไว้ ราวกับกำลังฝัน

“ไม่เมาใช่ไหม” ผมถามเสียงแผ่ว ข้อมือในมือผมสั่นเล็กน้อย

“ไม่นี่คะ” คนตอบเบือนหน้าไปสูดหายใจเข้าออกราวกับกลัวผมจะจับได้จากกลิ่นลมหายใจแอลกอฮอล์ ทั้งที่จริงแล้วสองกลิ่นที่ผมรับรู้ตอนนี้ คือกลิ่นลาเวนเดอร์อะโรม่าจากเทียนหอม และกลิ่นหอมจางๆ จากผิวของเธอเอง

ราวกับจะพิสูจน์ว่าไม่ได้จมูกเพี้ยน ผมขยับจมูกเข้าใกล้ เป็นเหตุให้อินทุกรสะดุ้งลุกพรวด และเพราะว่าข้อมือยังถูกพันธนาการด้วยมือของผมอย่างแน่นหนา ทำให้เธอล้มมาปักลงบนตักผมพอดี...