ทาสรักวิมานเถื่อน

‘ไอแซคโก มอสโคนี’ ออกตามหาน้องสาว
ญาติคนสุดท้ายที่ไม่ได้เจอกันมานานกว่ายี่สิบปี
กระทั่งเขารู้ว่าหล่อนอยู่เมืองไทย ในโรงพยาบาลบ้า...
เพราะความเลวทรามต่ำช้าของผู้หญิงที่ชื่อ ‘พุดพิชญา สุชาครีย์’

พุดพิชญาเป็นลูกสาวคนเล็กของเจ้าสัวใหญ่ผู้มั่งคั่งของเมืองไทย
เธอร้ายกาจ เหวี่ยงวีนเอาแต่ใจเป็นปกตินิสัย
ใช่... เธอสวย เธอรวย เธอมีอำนาจ
แต่เธอไม่มีสิทธิ์ทำร้ายน้องสาวของเขาแม้แต่ปลายก้อย!
ชายหนุ่มตัดสินใจลอบเข้าคฤหาสน์สุชาครีย์ในฐานะ ‘บอดิการ์ดคนใหม่’ ของคุณหนู
เขามีหน้าที่จับตามองเธอไม่ให้เหลวแหลกไปมากกว่าเดิม
และแม้จะบอกตัวเองว่าเธอชั่วช้าโสมมจิตใจสกปรก
แต่นวลเนื้ออุ่นๆ ที่แนบชิด ร่างกายงดงามสมบูรณ์แบบ ก็ทำให้ราชสีห์แบบเขาอยากตะปบนกน้อยในกรงทองออกมาชื่นชม ขยำขยี้ให้เธอมอดไหม้
ก่อนจะทรมานให้เธอตายไปอย่างช้าๆ!!!

พุดพิชญาลูบแก้มเขาอย่างวอนขอ
“ฉันขอเป็นทาสเพียงคนเดียวในชีวิตคุณได้ไหม? รับปากฉันได้ไหมคะ ต่อให้ฉันไม่อยู่แล้ว คุณจะไม่มีทาสคนใหม่ จะมีฉันแค่คนเดียว... นะคะ นายท่าน”
พุดพิชญาสะดุ้งเมื่อถูกกดศีรษะลงมารับรสจูบรุนแรงดุดันจนเธอแทบคราง หัวใจเธอเต้นเร่า กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างเหมือนถูกแผดเผาด้วยเปลวไฟ พุดพิชญาจูบตอบ กำมือกับไหล่เสื้อเขา รู้ตัวอีกทีไอแซคโกก็พาเธอมาที่โต๊ะทำงาน เขาปัดแฟ้มเอกสารทุกอย่างลงพื้นโครมคราม ก่อนวางตัวเธอลง
“อย่าพูดแบบนี้อีก” เขากระซิบสั่ง “ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไป”
มือหนาออกแรงดึงทีเดียว กระดุมเสื้อของเธอทั้งแถบก็หลุดจากกันดังแคว่ก!

“เธอจะเป็นทาสของฉันไปทั้งชีวิต... อินดา”