แค้นพรางรัก

...เมื่อเหยื่อเนื้อนุ่มหมอบราบคาบแก้วอยู่แทบเท้ารัตติเทพ มีหรือที่เขาจะไม่กัดให้มันจมเขี้ยว!
ความแค้นที่สุมอยู่ในอก เขาจะให้เธอชดใช้ให้เขาจนสาสม
เขาจะลวงเธอด้วยคำรัก หว่านล้อมจนหัวใจเธอมาอยู่ในมือเขา
และเมื่อนั้น...เขาจะบีบจนหัวใจเธอแตกสลาย จากนั้น...เธอจะไปตายที่ไหนก็ไป!

"คนดีๆ แบบแก้ว ควรแล้วล่ะที่ถูกสร้างมาให้คู่กับคนเลวๆ แบบฉัน ฉันทำผิด แก้วก็ให้อภัย ฉันทำตัวร้าย แก้วก็คอยรั้งเอาไว้ ฉันตั้งใจจะเกลียด...แต่แก้วก็ทำให้ฉันหลงรักจนได้ แก้วเกิดมาเพื่อฉัน...จำเอาไว้"
"แก้วมีคำถามที่คิดจะถามคุณมานานแต่ก็ไม่กล้าถาม แต่ตอนนี้แก้วจะถาม และคุณก็ต้องตอบ" ดวงตาหวานซึ้งพราวแสงระยิบระยับ ริมฝีปากอิ่มแย้มยิ้มก่อนจะเอื้อนเอ่ยเสียงหวาน "คุณรักแก้วไหมคะ"
รัตติเทพหัวเราะเบาๆ ดึงร่างบางเข้ามาในอ้อมกอดและตอบเธอด้วยเสียงที่ดังฟังชัดว่า "ไม่รัก ไม่รักเลยสักนิด แต่รักมากกกกก รักจนหมดหัวใจ พอใจไหมจ๊ะ"