ดอกไม้ที่ปลายฝน

กวินทร์ ไม่แตะต้องของของคุณตาหรือลุง ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรกันมา
เขาก็เลือกที่จะรักษาสายเลือดที่เข้มข้นเอาไว้ก่อน
แต่เมื่อ นลินี ยืนยันว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงของใคร
ดังนั้นผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ของต้องห้ามสำหรับเขา
------------------------
“หนูขอโทษคุณตาด้วยค่ะที่เคยบอกว่าคุณวินทำอะไรหนูไปแล้ว ความจริงเขากับหนูยังไม่มีอะไรกัน”
“มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณจะอายไปทำไม”
“คุณพูดอะไร”
นลินีงงไปหมดแล้ว หากกวินทร์ไม่สนใจเธอ เขาหันไปหาพ่อของเธอแทน
“ผมกับครีมเป็นผัวเมียกันแล้วครับ เป็นตั้งแต่ตอนเราอยู่ที่เขาใหญ่ ผมขอโทษคุณพินิจด้วยครับ ผมพร้อมจะรับผิดชอบครีม”
นลินีแทบตะกุยหน้าเขา ทำไมเขาถึงทำให้เสียเรื่องได้ขนาดนี้...
“ถ้าลูกสาวของผมไม่ต้องการ ผมก็ตามใจลูกสาว”
“ครีมกับผมรักกันครับ”
กวินทร์ยืนยัน หากมันดูเสียสติมากในสายตาของนลินี เธอต้องการดึงสติเขากลับมา แต่เธอก็ไม่กล้าพูด ได้แต่ถลึงตาใส่เป็นสัญญาณบอกให้เขารู้ตัว