นาวาเสน่หา

“ทูนหัว ผมขอร้อง ยอมผม แล้วผมจะยอมคุณทุกอย่าง”
หญิงสาวอ่อนระทวยกับคำอ้อนวอนหวามไหว...
เธอจำต้องยอมเขาใช่ไหม เพื่อที่หลังจากนี้ เขาจะต้องเป็นฝ่ายยอมเธอ...ทุกอย่าง
.....................

‘นาวาโท อลัน เนคเคโช่’ สาบานกับตัวเองว่าเขาพร้อมจะรับผิดชอบในสิ่งที่ทำลงไปทุกอย่าง
ต่อให้ ‘มณีรสา’ สั่งให้เขาตายลงตรงหน้า ก็ยินดี...
แต่กลับกลายเป็นว่า ผู้หญิงที่เขารักสุดชีวิต ต้องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีชายชาติทหาร
ด้วยการกดขี่ให้เขาต้องยอมเป็นชู้รัก เป็นนายบำเรอสวาท สนองบัญชาเสน่หาของสาวน้อยไม่ประสาที่แสนดื้อรั้น

เธอเกลียดผู้ชายคนนั้นสุดชีวิต... ฆาตกรผู้พรากความสุขไปจากเธอ
ผู้ชายที่คนทั้งกองทัพยกย่องว่าเก่งกล้าสามารถ ผู้ชายที่สาวๆ ทั้งเมืองพากันหลงใหลคลั่งไคล้
แต่เขาไม่เคยเป็นอะไรเลยนอกจากคนที่ฆ่าพี่ชายของเธอ แล้วยังมีหน้ามาข่มขืนเธออีก
เธอจะทำให้ผู้ชายคนนั้นเจ็บปวดยิ่งกว่าเธอ เขาต้องชดใช้ด้วยทั้งหมดที่เขามี
ไม่ว่าจะเป็นเกียรติยศ ศักดิ์ศรี หัวใจ ร่างกาย และลูกชายที่เขาไม่มีทางได้เป็นพ่อ...
.............................

“... อย่าบอกนะว่านายทหารหนุ่มแน่นอย่างคุณยังไม่เคย...เอ่อ ใช้งาน...ไอ้นั่น”
“คุณจะซักประวัติ‘ไอ้นั่น’ของผมงั้นหรือ”
“ไม่ต้องยอกย้อน บอกมาให้หมดว่าเคย...เอ่อ... เคย”
“ร่วมรัก” อลันเอ่ยคำนั้นออกมาชี้นำ
“อืม...นั่นแหละ บอกมาให้หมดว่าคุณเคย...ร่วมรักกับใครบ้าง”
“ผมร่วมรักเฉพาะกับคนที่ผมรัก” ขยับเข้าใกล้จับหัวไหล่มนไว้พลางเกี่ยวสาบเสื้อเปิดกว้าง “คือคุณคนเดียว”
“ไม่ต้องมาหลอกฉัน คิดว่าจะโง่เชื่อหรือไง ฉันรู้ว่าคุณเคยจูบไดอาน่า แล้วยังเต้นรำกับผู้หญิงเยอะแยะไปหมด”
“ก็แค่จูบกับเต้นรำ มันใช่ร่วมรักที่ไหนเล่า”
“เหลือเชื่อ”
“เชื่อเถอะที่รัก ผมรักคุณ คนเดียว”
“ไม่ต้องมาทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะไม่เคยทำอะไรแบบนั้นกับผู้หญิงอื่นมาก่อน คุณอายุตั้งยี่สิบแปดแล้วนะ เป็น ไปได้เหรอที่จะยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง”
“โธ่ ทูนหัว จะคาดคั้นทำไมเนี่ย”
“นั่นไงล่ะ คุณไม่กล้ายืนยันว่ายังบริสุทธิ์”
“ผมจะบริสุทธิ์ได้ยังไงในเมื่อเราร่วมรักกันไปแล้วเมื่อคืน”