ท่านประธานแซ่บ

กณิศ...ท่านประธานวัย 41 ที่ริจะทำตัวเป็นสมภารโคถึกที่คึกพิโรธ
ลลิน...พนักงานสาว (ไม่) น้อย วัย 28 ที่ต้องมาเป็นทั้งไก่วัด และก็หญ้าอ่อนให้ท่านประธานและเล็ม
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“ทำไมล่ะ ก็คืนนั้นเราตกลงเป็นแฟนกันแล้วนี่”
“อย่าค่ะ” นี่เขาพูดอะไร แล้วทำไมตอนนี้ไซ้มาที่ซอกคอเธอแบบนี้ล่ะ “ได้โปรดค่ะ ท่านประธาน”
“พี่จะโปรดเธอเอง”
“อย่าค่ะ ไม่ใช่แบบนี้ ได้โปรดหยุดต่างหากค่ะ”
ตอนนี้เธอถูกดันขึ้นไปนั่งบนขอบโต๊ะอย่างหมิ่นเหม่ แล้วท่านประธานก็แทรกเข้ามากลางหว่างขา โชคดีที่วันนี้เธอใส่ชุดฟอร์มที่เป็นกางเกง ไม่งั้นไม่อยากจะคิดเลยว่ามือกว้างที่กำลังลูบไล้บนหน้าขามันจะซุกซนไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
“เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ พี่เป็นคนแรกของลิน ลินจำได้ไหม” เขารวบมือที่คอยแต่จะผลักไสไปด้านหลัง พร้อมกับที่จูบซุกไซ้ไปถ้วนทั่วทุกที่
“ลิน...ลินจำไม่ได้ค่ะ” เธอตัดสินใจพูดความจริงออกไป แล้วคนที่กำลังปล้นจูบก็ค่อยๆ เดินถอยหลังไปทีละก้าว
ท่านประธานช็อกแบบเห็นได้ชัด
“ไม่จริง คืนนั้นลินเป็นคนเริ่มด้วยซ้ำ!”
“ลินขอโทษค่ะ แต่ลินเมามาก...” เธอมองคนที่หน้าบึ้ง กอดอกราวกับไปซัดรังแตนมาทั้งรัง “จนจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ค่ะ”
“ลินบอกว่าอยากเป็นแฟนพี่”
เธอเนี่ยนะ!
ลลินเผลอกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่
“ลินไม่อาจหาญใฝ่สูงขนาดนั้นหรอกค่ะ” เธอพยายามขยับหนี แต่ก็เหมือนกลับยิ่งปีนขึ้นไปบนโต๊ะมากขึ้น
“ลินอาจจะจำเรื่องคืนนั้นไม่ได้ แต่พี่มั่นใจว่าลินไม่มีทาง...ลืมจูบแรกของตัวเองได้แน่”
“อื้อ...” ลลินถูกประคองแก้มเข้าไปจูบ จูบที่แสนเย้ายวนแล้วก็มีลิ้นเข้ามาเกี่ยวข้อง พัวพันจนหัวเริ่มหมุน

‘ลินไม่เคยจูบกับใครเลยค่ะ’ เสียงอ้อแอ้ดังขึ้น ตามองไปยังคู่บ่าวสาวที่โชว์จูบดูดดื่มกลางเวทีหลังจบเพลง
เจ็บอ่ะ เจ็บที่หัวใจ เหมือนมันจะหลุดออกมา
‘เรามาลองจูบกันไหมคะลุงคริส’
‘ผมว่าคุณเมาแล้วนะ’ เขาส่งยิ้มให้คนเมาที่โผทิ้งตัวลงมาในวงแขน
‘นะคะ หรือว่าลุงป๊อด!’
กณิศยิ้มให้อย่างไม่คิดถือสา
‘ลุงคิดว่า เราควรไปนั่งพักนะ’ เขาเกลี่ยเบาๆ ไปตามลูกผมรุ่ยร่ายที่ยิ่งขับความเซ็กซี่ออกมาอย่างชัดเจน
‘อย่าเล่นตัวค่ะ!’
‘อื้อ...’ แล้วใครจะคิดว่าเขาจะถูกปล้นจูบตอนอายุ 41 แถมเป็นจากแม่สาวก๋ากั่นปลอมเสียด้วย
แล้วไม่นาน เขาก็สอนเธอว่าจูบดีๆ มันเป็นยังไง แล้วมันก็ดูดดื่ม ดื่มด่ำจนทำให้คนเมาถึงกับครางเบาๆ

“อ่าห์...” ดีจัง เธอจูบตอบกลับไปตามความรู้สึก มันกลั่นออกมาจากจิตใต้สำนึก ไม่ใช่สมอง แล้วมารู้ตัวอีกครั้งก็ตอนปากหยักค่อยๆ ขยับออกห่าง ตายังสบกันด้วยอารมณ์ที่แสนคุกรุ่น
บ้าจริง นี่เธอยังคล้องคอ คล้องบ่าท่านประธาน แล้วก็เหมือนเสียดายตอนเขาจุ๊บแรงๆ แล้วจับมือ อุ้มเธอลงจากขอบโต๊ะ
“เย็นนี้พี่จะรอนะ ถ้าไม่เจอที่ลานจอดรถ พี่จะไปรับที่แผนก”