คุณพีช่วยอ่อนโยนกับหนูหน่อยสิคะ

เป็นหมาหวงก้างมาหลายปี ต้องรุกสักทีไม่อย่างนั้นไม่มีเมียแน่นอน

โปรย~
เธอเลยชะโงกหน้าออกจากห้องน้ำไปถามเสียเลย
“คุณพีคะ”
“ครับ?” พีที่กำลังพยายามยืนรออย่างใจเย็นหันมาตามเสียงเรียก พบเพียงแค่ใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังโผล่ออกมาจากห้องน้ำ “มีอะไรหรือเปล่าครับ?”
“ฉัน... ต้องใส่อะไรออกไปหรือเปล่าคะ?”
ช่างน่าเอ็นดูอะไรแบบนี้! พีทั้งขำและทั้งเขิน บางทีแฟนเด็กของตนก็ดูจะตรงเกินไป รู้ทั้งรู้ว่าที่เธอถามเพราะไม่รู้ แต่กลับรู้สึกว่าเธอกำลังจะเชิญชวนเขาเข้าไปมากกว่า
ร่างสูงที่ไม่ได้ตอบอะไร เดินตรงไปที่ห้องน้ำซึ่งมีเธออยู่ แน่นอนระหว่างทางเจ้าเสื้อผ้าที่เขากำลังใส่ เขาได้ค่อย ๆ ถอดออกทีละชิ้น และทีละชิ้น ก่อนจะเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาคุมของสงวนเอาไว้เพื่อไม่ให้เด็กสาวตกใจ
“แล้วปริมชอบแบบไหนล่ะครับ แต่ผมชอบแบบใส่ และค่อย ๆ ปลดออกเองมากกว่า”