รักลับๆ ฉบับมาเฟีย (ตอนพิเศษ)

‘พู่กัน วาดจันทร์’ หญิงสาวที่มีอดีตลึกลับ หนีการตามล่าแบบไม่คิดชีวิต ได้สร้างกำแพงขึ้นมาปกป้องหัวใจดวงน้อยและไม่ยอมให้ใครผ่านเข้าไปง่ายๆ
‘จาเรด ดีน เทียร์นีย์’ มาเฟียโหดอำมหิตและทรงอิทธิพลที่ไม่เชื่อใน ‘ความรัก’ ทั้งยังมีปมอดีตที่ปวดร้าวทำให้กลายเป็นคนเย็นชา ปากร้าย และไร้ความรู้สึก
บังเอิญ โลกกลมหรือพรหมลิขิตที่ทำให้ลูกสาวของลูกหนี้ที่หนีการตามล่าข้ามโลกมาปะกับเจ้าหนี้ พู่กันต้องรับเคราะห์กรรมจากผลของการกระทำของผู้เป็นพ่ออย่างปฏิเสธไม่ได้ในฐานะ ‘นางบำเรอ’ ต้องชดใช้หนี้ด้วยการ ‘ตั้งครรภ์’ ทายาทของมาเฟีย
+++
“ไม่แน่นะ! ตอนนี้คุณอาจจะอุ้มท้องทายาทมาเฟียอยู่ก็ได้”
พู่กันส่ายหน้าไปมา “ฉันไม่ได้ท้อง! คุณจงใจไม่ป้องกันใช่ไหม? คุณต้องการให้ฉันท้อง”
จาเรดนิ่วหน้ากับคำถามที่เต็มไปด้วยคำกล่าวหา “คุณจงภูมิใจที่เป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ได้สัมผัสตัวตนของผมโดยไม่มีสิ่งกีดขวาง เราเมกเลิฟกันขนาดนั้นผมมั่นใจว่าทำคุณท้องแน่!”
“ฉันเกลียดคุณ!” พู่กันเปล่งเสียงผ่านลำคอที่ตีบตัน แต่เกลียดตัวเองมากกว่าที่ยังรักเขา “และถ้าฉันมีลูก…ลูกก็จะเกลียดคุณเหมือนกัน”
+++
พู่กันให้รู้สึกจุกเมื่อถูกร่างแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อกระแทกใส่แบบไม่ทันตั้งตัว
“เป็นนางบำเรอให้มันเต็มใจทำหน้าที่หน่อย”
“ฉันเป็นลูกสาวของลูกหนี้ที่ถูกบังคับจะให้เต็มใจได้ยังไง” คนถูกรังแกตะโกนใส่หน้าอย่างเกรี้ยวกราด “ฉันเกลียดคุณ เกลียด…ด”
ดวงตาเรียวสีแซฟไฟร์กวาดมองร่างผอมบางตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้าแล้วมองซ้ำด้วยความหิวกระหายรุ่มร้อนด้วยราคะ
“เชิญเกลียดได้ตามสบาย อย่าหัวเสียงอแงไปเลยคืนนี้จะเป็นคืนที่ยาวนาน…น เมื่อผมจัดการคุณเสร็จ คุณคงไม่มีแรงแม้จะขยับตัวเสียด้วยซ้ำ”
+++
“แด๊ดดี้ต้องออกไปทำงานหาเงินให้มามี้กับต้าวอ้วนใช้ ต้าวอ้วนเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ว่าง่ายๆ ล่ะ”
“ดาๆ อุ้มๆ ” เด็กชายตัวน้อยส่งเสียงร้องเรียกพร้อมยื่นมือออกไปให้พ่ออุ้ม
คนเป็นพ่อให้ใจละลาย สงสัยไอ้ต้าวอ้วนอยากไปช่วย (ป่วน) พ่อที่ทำงาน
จาเรดที่รักหลงลูกชายขั้นสุดคว้าร่างอ้วนจ้ำม่ำน่าฟัดของลูกชายมาอุ้ม
“โฮเซ่ วันนี้เจ้านายใหญ่เขาจะไปตรวจงานที่บริษัทช่วยเตรียมนมและของใช้เด็กให้หน่อยนะ”
จาเรดอุ้มกระเตงลูกชายไปทำงานด้วย…นี่แหละชีวิตของมาเฟียพ่อลูกอ่อน