จอมโจรร้อนรัก

“อย่าดิ้น มูนา” ฟารีฟเอ็ดเสียงดุ แต่แม้น้ำเสียงจะดุไปสักนิดแต่สายตาคมกริบกลับพราวระยิบระยับ จนคนที่บังเอิญแหงนหน้าขึ้นมามองต้องรีบเมินหลบแทบไม่ทัน

“ท่านก็ปล่อยข้าสิ ข้าอยากกลับบ้านพักแล้ว”

“เจ้านี่ยังไงกัน เมื่อครู่ข้ายังได้ยินเจ้าเปรยกับไอช่าอยู่เลยว่าไม่อยากกลับบ้านพัก แล้วพอข้ามานั่งเป็นเพื่อนแค่เดี๋ยวเดียว เจ้าก็จะอยากกลับบ้านพักเสียแล้ว ทำไมหรือมูนา เจ้าไม่อยากอยู่กับข้าตามลำพังหรือ ข้าว่าเรามาพลอดรักกันริมแม่น้ำก็ดีเหมือนกัน เพราะข้ายังไม่เคยพลอดรักกับหญิงงามคนใดเลย”

“เชิญท่านไปหาหญิงงามคนอื่นมาพลอดรักกับท่านเถอะ”

“แต่ข้าอยากนั่งพลอดรักกับเจ้านะมูนา” ฟารีฟยิ้มกรุ้มกริ่ม