เกมวิวาห์เจ้าสาวแสนเสน่หา

“ทำไมแกไม่แต่งตัว” เสี่ยเหิมถามลูกชายเสียงกร้าว เมื่อลูกชายตัวดียังไม่ใส่เสื้อผ้าที่ตนเตรียมไว้ให้
“แต่งไปทำไม ในเมื่อผมไม่ได้มาร่วมงานแต่งของพ่อ”
“แล้วแกมาทำไม”
“ผมจะมาพังงานแต่งของพ่อ พ่อ! ยกเลิกงานแต่งกับผู้หญิงคนนั้นเถอะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้รักพ่อ” เนติใช้ไม้อ่อนด้วยการขอร้องบิดา แต่หากไม่เชื่อกัน เขาจะบุกเข้าไปพังงานจริงๆ พังแบบไม่สนหน้าใครทั้งนั้น!
“ฉันรู้ดีว่าเจ้าสาวคนนี้ไม่ได้รักฉัน”
“แล้วพ่อจะแต่งไปทำไม หรือโดนครอบครัวผู้หญิงคนนั้นรวมหัวกันวางแผนจับพ่อ พ่อเลยจำใจแต่ง” เนติคิดเองเออเองเป็นตุเป็นตะ
“คนอย่างเสี่ยเหิมไม่ยอมให้ใครหลอกง่ายๆ หรอกโว้ย” จะมีก็แต่ลูกชายตัวดีคนนี้ ที่หลอกว่าจะกลับบ้านหลายครั้ง แต่ก็ไม่ยอมกลับซะที จนต้องใช้แผนขั้นเด็ดขาด
“แล้วพ่อแต่งทำไม หรือพ่อรักผู้หญิงคนนั้น”
“ฉันไม่ได้รัก”
“แล้วพ่อจะแต่งทำไม” ยิ่งพูดคุยกันยิ่งทำให้เนติไม่เข้าใจบิดาว่าจะจัดงานแต่งขึ้นมาทำไม ในเมื่อต่างก็ไม่ได้รักกัน
“คนที่แต่งคือแก ไม่ใช่ฉัน!”
“พ่อ!” เนติตะโกนเรียกเสียงดัง หน้าตาก็เหมือนคนโดนผีหลอก
“จะมัวเรียกพ่อหาพระแสงอะไร รีบไปแต่งตัว เดี๋ยวจะไม่ทันฤกษ์” เสี่ยเหิมออกคำสั่งก่อนจะเดินไปหยิบชุดมาส่งให้ลูกชาย “รับไปสิว่ะ!”
“ผมโตแล้ว พ่อจะมาจับผมแต่งงานไม่ได้”
“แกแน่ใจว่าไม่แต่ง”
“ผมไม่แต่ง!” เนติยืนยันคำเดิม
“งั้นฉันแต่งเอง!”