พิษรักพิศวาสมาร

“ทำไมมองอย่างนี้คะ...พี่คีย์มีอะไรรึเปล่า” ไข่มุกอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามเมื่อสบสายตาวิบวับจากสามี
“ขอบคุณที่รัก...ที่ทำให้พี่มีวันนี้...”
ชายหนุ่มตอบกลับมาด้วยสายตาหวานเชื่อม หญิงสาวหลบสายตาอย่างเขินอาย ยิ่งประกายตาของคีย์รินทร์ส่อแววปรารถนาเธออย่างเปิดเผย ก็ยิ่งทำให้แก้มนวลแดงระเรื่อขึ้นทันที
“อย่ามองอย่างนั้นนะ...” เธอต่อว่ามือเรียวทุบไหล่บึกบึนไปหลายที
“ก็ไข่มุกน่ารัก พี่คีย์อดใจไม่ไหว...“
เสียงชายหนุ่มแหบพร่ายิ่งนัก ก่อนจะแลซ้ายแลขวาเพื่อดูความปลอดภัย เขาและเธอเดินมาไกลมากโข ที่แห่งนี้จึงปลอดภัย ข้างหน้าก็มีแต่พื้นน้ำทะเล ข้างหลังมีต้นไม้เรียงรายอย่างสวยงาม
“พี่คีย์จะทำอะไรคะ ไข่มุกไม่ชอบลงน้ำทะเล”
ไข่มุกส่ายหน้าหวือ ปล่อยคำถามทันที ยิ่งมือเรียวถูกจับจูงให้เดินลงน้ำทะเลอย่างช้าๆ หัวใจก็ยิ่งสั่นไหว
“ที่รักเล่นน้ำกัน...ไม่ต้องกลัวนะพี่สัญญาไข่มุกจะไม่เป็นอะไรอย่างเด็ดขาด พี่จะปกป้องไข่มุกยิ่งกว่าชีวิต”
คำสัญญาที่อ่อนหวาน มาพร้อมกับแววตาห่วงหาอาทร ไข่มุกพยักหน้าหงึกหงักเชื่อมั่นว่าเขาจะรักษาสัญญาได้อย่างแน่นอน เท้าเรียวบางค่อยๆ ก้าวลงน้ำทะเลช้าๆ โดยมีชายหนุ่มอยู่ใกล้ไม่ห่างกาย