คณารัก

ด้วยการแอบอ้างว่าเขาคือสามี เต็มฟ้าจึงต้องใช้หนี้คณาธิป
ด้วยการเป็นภรรยาของเขาจริงๆ
“อย่าเรียกร้องมากค่ะ เท่านี้ฉันก็เปลืองเนื้อเปลืองตัวไปหมดแล้ว”
“ไม่อยากเปลืองก็คิดค่าตัวสิครับ” คนเจ้าเล่ห์ทำตาวาว ก่อนจะยกมือนุ่มขึ้นจูบเบาๆ ทันที โดยไม่รอให้อีกฝ่ายอนุญาตแม้แต่น้อย
“แบบนี้คิดเท่าไรครับ แสนหนึ่งพอไหม”
เต็มฟ้ามองค้อน เมื่อคนร้ายกาจเริ่มต่อรองราคากับหล่อน ทั้งที่ยังไม่ทันตอบตกลงว่าจะทำการซื้อขายกับเขาหรือเปล่า เดี๋ยวเถอะ...อีกเดี๋ยวจะได้กินกำปั้นหล่อนล่ะ
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่พูดอะไร คณาธิปก็เริ่มเล่นปูไต่ไปตามลำแขนกลมกลึง ก่อนจะก้มลงจูบหัวไหล่เนียนของหล่อนอย่างแผ่วเบา
“แล้วตรงนี้ล่ะครับ สามแสนไหวหรือเปล่า”
“อื้อ...” หญิงสาวครางประท้วง เมื่อจมูกโด่งๆ กดลงบนพวงแก้ม แล้วสูดความหอมเข้าเต็มปอดเลยทีเดียว
“ตรงนี้ให้ห้าแสนเลย”
“คนบ้า ฉันยังไม่ได้ตกลงราคากับคุณเลยนะ”
“ฟ้าจ๋า...” คณาธิปลากเสียงยาว ก่อนจะแตะปลายนิ้วลงบนกลีบปากอวบอิ่มเย้ายวน ซึ่งเขาเองรู้แก่ใจนานแล้วว่ามันหอมหวานเพียงใด
“ตรงนี้ คิดเท่าไรครับ”
“ไม่ขายค่ะ”
“ล้านหนึ่งนะครับ พรุ่งนี้โอนเข้าบัญชีให้เลย