คุณบอสยอดรัก

เมื่อจำต้องลาออกจากงานที่รัก และที่รักยิ่งกว่าก็คือบอสของฉัน ปฏิบัติการล่าผู้ชาย จึงเริ่มต้นขึ้น


อีพ่อ อีแม่ ซ่อยข่อยแน่...
ต้องอุทานออกมาเป็นภาษาดั้งเดิมกันเลยทีเดียว หลังจากอาเจียนเรียบร้อย พลางเดินสะเงาะสะแงะกลับมาที่เดียง สติเบลอๆ ของฉันเริ่มกลับคืนมาทีละนิด ละนิด
ห้าสิบเปอร์เซ็นแรก...
ที่นี่ห้องฉัน แน่นอน เอ...เมื่อคืนนี้ฉันทำอะไรหว่า พลางก้มลงมองตนเอง ที่มันรู้สึกโล่งๆ เพราะฉันอยู่ในชุดคลุมขนหนู ไอ้ย่ะ...แถมฉันรู้สึกโล่งๆ ไปทั้งตัว ฉิบหายล่ะ ฉันไม่มีอะไรเลยนอกจากไอ้ผ้านี่
สติกลับคืนมาอีกเจ็ดสิบเปอร์เซ็น...
สายตาเริ่มมองกวาดไปยังก้อนกลมๆ กลางเตียง ฉิบหายล่ะ (หนที่สอง) นั่นมัน ผู้ชาย ผู้ชาย!
“อรุณสวัสดิ์ คุณอา”
ผู้ชายหัวยุ่ง ที่โผล่ออกมาพร้อมกับยิ้มทักทายฉัน นั่นมัน บอสนี่หว่า ตายแล้ว! นังผึ้ง หล่อนทำอะไรลงไป
“บะ...บอส...สวัสดี ลาก่อนค่ะ”
เอ่ยได้เพียงแค่นั้น ฉันก็วิ่งไปรวบเสื้อผ้าทุกอย่างที่เป็นของตนเองที่เห็นบนพื้น แน่นอนมันมีของบอสปะปนอยู่ด้วย กรี๊ด! ตายแล้วอีผึ้ง! นี่หล่อนทำมันลงไปแล้วใช่ไหม
“อ้าว...”
นั่นคือคำสุดท้ายของเขาที่ฉันได้ยิน ก่อนจะปิดประตูดังโครม ฉันอยู่ไม่ได้หรอกค่ะ ฉันอายมาก อายสุดๆ แง้ๆ
มันเป็นการเสียสาวที่ไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่างเลยสินะ อารยา