เมียเถื่อนบำเรอรัก

เพียงแรกพบสบตาใจเขามันก็เต้นแทบไม่เป็นจังหวะ นึกถูกใจถูกชะตากับเด็กหนุ่มท่าทางซื่อๆ คนนั้น
เอาจริงๆ ไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนั่น เขาไม่ได้อะไรกับมันนัก
เขาถูกใจ ‘แฟน’ เด็กหน้าใสของมันมากกว่า
เวรของกรรม นี่เขาหลงรักเมียชาวบ้านหรือนี่?!
หลงรักคนมีเจ้าของว่าช้ำแล้ว แต่นี่เขาแอบชอบเมียลูกน้องของตัวเอง...เวรๆๆ กรรมของนายอิษฏ์ เกิดมาหล่อรวยเลือกกินเลือกคบสาวๆ สวยๆ มาตั้งเท่าไหร่ สุดท้ายดันมาตกหลุม ‘รัก’ เมียของลูกน้องตัวเองเสียนี่...ปวดหัวชิบ เอาไงต่อไปดี
ในเมื่อยิ่งเห็นก็ยิ่งชอบยิ่งใช่ จะทำตัวเลวร้ายแย่งเมียคนอื่นก็ไม่ใช่แนว จะทำใจปลงก็ยากลำบากนักหนา เมื่อยิ่งถอยห่าง หล่อนยิ่งเข้ามาพัวพันใกล้ชิดกับเขาแบบนี้...
แอบเป็นชู้ทางใจโดยที่ ‘ผัว’ หล่อนไม่รู้นี่เขาจะบาปไหมวะ?!

อิษฏ์ วงศ์สุวรรณ/
ผู้ชายมีอายุ หน้ามึนคนแซบมาก (หนุ่มใหญ่สายมโน)
...........................................................................................

อิษฏ์ตัวเย็นวาบ เมื่อสำนึกได้ ว่าตอนนี้เขากำลังก้าวขาลงนรกเต็มๆ ตัว สายตาคมมีแววสับสนอย่างที่สุด ตอนที่มองสบตากับดวงตาสีดำแวววาวเว้าวอนของคนตัวบางที่อยู่ตรงหน้า
“คุณอิษฏ์ขา...หมอก...” หล่อนยกมือสั่นๆ ขึ้นสัมผัสตัวเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“พี่ พี่ขอโทษ” เขาบอกออกไปเสียงพร่า มองสบตาหล่อนนิ่ง ก่อนจะหลับตาลง ตัดสินใจผละออกห่างจากร่างเปล่าเปลือย ที่เขาคลอเคลียอยู่ตรงหน้า
“บ้าเอ๊ย!”
“คุณอิษฏ์!” สาวน้อยได้สติ ผวาลุกขึ้นมานั่ง ยกมือเล็กขึ้นกอดอกตัวเอง ตัวสั่นงันงก ความอับอายวิ่งกระแทกหล่อนโครมใหญ่ น้ำตาใสๆ เอ่อคลอ เมื่อเห็นท่าทีของเขา ที่หันหลังหนี ไม่มองหล่อนแม้แต่น้อย ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขายัง...
“คุณอิษฏ์...ฮึก...” เสียใจ และอับอายอย่างหนัก กับอาการรังเกียจ ไม่ยอมแตะต้องหล่อนของเขาตรงหน้า
“พี่ขอโทษ ฉันขอโทษ...หมอกอย่าร้องนะ ฉัน...ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีก” เขาบอกเสียงเครียด ใบหน้าหล่อเหลาก็เคร่งเครียดขรึมจัดจนดูเข้มเลยทีเดียว
“ฮึก คุณอิษฏ์รังเกียจหมอกหรือคะ?” สาวน้อยร้องถามเขาทั้งน้ำตา