พลิกรักจากหลังไมค์

คุณยังจำที่ผมเคยคุยกับคุณทางหลังไมค์เมื่อปีก่อนได้มั้ยว่าผมมีความตั้งใจอยู่อย่างหนึ่งก็คือ ครั้งแรกผมอยากลองมีเซ็กส์กับผู้หญิงที่บริสุทธิ์ ถ้าผมยอมหมั้นกับคุณ ผมขอแลกเปลี่ยนกับเรื่องนี้ได้มั้ย

กระทั่งช่วงหัวค่ำของเย็นวันศุกร์ ภัทรก็โทร. เข้ามาหารินผ่านทางโทรศัพท์มือถือ ซึ่งเมื่อรินเห็นเบอร์ที่โทร. เข้ามา เธอก็อดยิ้มดีใจไม่ได้ แต่พอจะกดรับรินก็อดแอบรู้สึกงอนและน้อยใจไม่ได้ ที่จู่ๆ ภัทรก็หายไปตั้งหลายวัน เธอจึงกดรับและกรอกเสียงแบบตวัดห้วนๆ ลงไปตามสายว่า
“ฮัลโหล โทร. มามีอะไรรึเปล่าคุณ?”
“ผมโทร. มาทวงสัญญา” ภัทรพูดเหมือนไม่ตื่นเต้น ทั้งๆ ที่ใจจริงก็แอบรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย
“ห้า อะไรนะคุณ!” รินถามเสียงดังอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าจู่ๆ ภัทรจะโทร. มาทวงสัญญาน่าอายนั่นกันโต้งๆ แบบนี้ หลังจากที่เขาหายหัวไปเป็นอาทิตย์ๆ
“นี่เราหมั้นกันมาตั้งห้าเดือนกว่าแล้วนะ แต่คุณก็แกล้งทำเป็นความจำเสื่อมมาตลอดเลย จริงๆ แล้วผมรู้นะว่าคุณแกล้งทำเป็นลืมมันน่ะ” ภัทรรีบพูดทวงสัญญาต่อ
“ฉันไม่ได้ลืมนะ ถ้าคุณอยู่แถวนี้ ฉันก็จะทำตามสัญญาให้นะ แต่คุณอยากอยู่ที่กรุงเทพฯ เองช่วยไม่ได้” รินแถแบบมั่วๆ เพื่อเอาตัวรอดไปเรื่อย
‘ไอ้ที่หายหัวไปตั้งนานนี่ หมอนี่ไปเตรียมตัวมาเคลมฉันอยู่เหรอเนี่ย โอ๊ย..ไอ้ตุ๊ดบ้า ร้ายกาจที่สุด! คนเขาอุตส่าห์คิดถึง ตอนแรกนี่ก็แอบเป็นห่วงว่าไม่สบายรึเปล่า รึมีเรื่องไม่ดีอะไรเกิดขึ้น รู้งี้น่าจะแช่งชักหักกระดูกไปซะก็ดีหรอก’
รินแอบนึกด่าภัทรในใจ
“ใครบอกว่าผมอยู่กรุงเทพฯ ผมยืนอยู่หน้าห้องคุณเนี่ย” ภัทรพูดจบประโยคนี้ปุ๊บ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นติดๆ กันที่หน้าห้องพักของหญิงสาวทันที
“ก๊อกๆ ก๊อกๆ...”
...
เมื่อรินคุยกับภัทรทางโทรศัพท์จนสามารถทำให้หญิงสาวยอมเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้องได้เนื่องจากเธอกลัวว่าจะมีใครมาได้ยินบทสนทนาของเขาและเธอ ภัทรก็ก้าวเข้ามาในห้อง ขณะที่รินเดินไปทางโซฟา เขาก็ได้เห็นจากทางด้านหลังว่าหญิงสาวใส่ชุดนอนผ้าแพรแบบขาสั้นและแขนสั้นสีน้ำเงินเข้มซึ่งขับสีผิวอันขาวผ่องอยู่แล้วของรินให้ยิ่งดูขาวผุดผาดมากกว่าเดิมขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว