นางบำเรอเกียรตินิยม

“ติดใจเหรอคะ...ถึงได้มาหาบ่อยขนาดนี้” เธอถามเสียงเยาะเมื่อเขาถอนปากออก
“เปล่า” สหัสวรรษกัดฟันปฏิเสธออกไป ไม่มีใครรู้ดีเท่าตัวเขาเอง แต่ก็พยายามปฏิเสธทั้งเธอและตนเองไปพร้อมกัน
“งั้นเหรอคะ”
มือบางทั้งสองถูกยกขึ้นประคองหน้าหล่อเหลาเอาไว้ ดวงตากลมโตจ้องเข้าไปในดวงตาคมขณะพูดต่อ
“อย่าติดใจก็แล้วกันนะคะ...”
เธอโน้มศีรษะของเขาลงมาใกล้จนริมฝีปากสีสดของเขาแทบจะสัมผัสกับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ แต่ยังคงเว้นระยะเอาไว้ กระซิบช้าๆ ดวงตาหรี่เยิ้มลงอย่างยั่วยวน
“เพราะมันเลิกยาก”
////////////////////////////////////////////////////////////////
“คุณเก็บเงินคุณไปเถอะค่ะ” มาตาบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ถึงแม้ลึกๆ จะรู้สึกจุกจนแทบพูดไม่ออกกับการกระทำของเขา หลังจาก...
‘เขากำลังทำเหมือนเธอเป็นอีตัว!’
ถึงแม้จะทำตัวเก่งกล้า หน้าด้านแค่ไหน สุดท้ายเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งไม่เคยมีประสบการณ์ด้านเพศกับผู้ชายมากหน้าหลายตาเพื่อแลกเงินมาก่อน เจอเขาทำครั้งแรกก็สะอึกไปเหมือนกัน
“เมื่อกี้คุณทำให้ผมสุขสุดยอดไปแล้ว...ผมก็ต้องตอบแทนน้ำใจคุณบ้างสิ” เมื่อความปรารถนาถูกปลดปล่อย สหัสวรรษก็กลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง คำพูดเชือดเฉือนจึงถูกปล่อยออกมาทำร้ายเธอรัวๆ
“ทำไมต้องปฏิเสธ คนทำงานก็ต้องได้เงิน...เมื่อกี้คุณบริการผมจนถึงใจไปแล้วผมก็ต้องตอบแทนคุณหนักๆ สิ จริงไหม” ชายหนุ่มหมุนร่างหันหลังให้ เตรียมจะก้าวจากไป แต่คำพูดต่อมาเธอ ทำให้เท้าแข็งแรงชะงักไป
“บางที...จ่ายเงินแบบนี้ก็ดีนะคะ...จ่ายแล้วจบ ฉันจะได้รับงานคิวต่อไป”
“ผู้หญิงหน้าด้าน ไร้ค่า!”
“ค่าตัวที่คุณให้ฉันก็เยอะไม่น้อย แล้วอย่างนี้จะมาบอกว่าฉันไร้ค่าได้ยังไงล่ะคะ” ปากมันก็ยังคงความเก่งกล้าเอาไว้ เพื่อทำหน้าที่ป้องกันหัวใจที่มันบอบบางมากกว่า
/////////////////////////////////////////////////////////////
“แฟนคุณกลับจากเมืองนอกแล้วไม่ใช่เหรอ...ทำไมยังดอดมาหาฉันอีกล่ะ”
“เพราะบีมีค่ามากกว่าคุณ ผมยกบีเป็นคนสำคัญของผมยังไงล่ะ” สหัสวรรษเบือนหน้ากลับมาตอบกลับทันควัน
“ย้ำให้ฉันฟังรึว่าตอกย้ำให้ตัวเองรู้สึกแบบนั้นกันแน่คะ” ถึงแม้จะรู้สึกระคายหัวใจไปบ้าง แต่มาตาก็ยังคงตอบกลับไปราวกับไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่ใช่ไม่รู้สึก แต่เธอสั่งให้ตัวเองไม่รู้สึกต่างหาก
“เวลาที่ผ่านมา...ทำให้ผมรู้เองว่าคนไหนมีค่า คนไหนตีค่าตีราคาได้ด้วยเงิน”
“ดูเหมือนคุณจะแขวะฉันเรื่องเงินจังนะคะ...แล้วถ้าคุณคิดว่าเงินไม่สำคัญ ทำไมคุณถึงได้พยายามหาเงินล่ะคะ ถ้าไม่ใช่อยากมีเงินมากๆ จนก้าวมายืนอยู่แถวหน้าอย่างคนอื่นเขา”
“แต่ไม่ใช่การขายเกียรติขายศักดิ์ศรีเหมือนอย่างที่คุณทำ”
“เกียรติเหรอคะ...ฉันรู้ว่าเกียรติใช้ซื้อข้าวกินไม่ได้ แต่เงินใช้ซื้อข้าวกิน หรือแม้แต่สิ่งของที่เราอยากได้ได้ สมัยนี้เงินเท่านั้นที่มันสำคัญ” คำพูดอย่างไม่แคร์สิ่งใดของหญิงสาว มันช่างระคายหูระคายใจของสหัสวรรษเหลือเกิน
รถคันหรูของสหัสวรรษวิ่งเข้ามาจอดหน้าโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง
“แค่ได้เงิน...ทำที่ไหนก็ได้ใช่ไหม คุณบอกเองว่าเกียรติของคุณมันไม่สำคัญ” สหัสวรรษเยาะหยัน

****สำคัญมาก****
****โปรดโหลดตัวอย่างไปอ่านก่อนค่อยตัดสินใจโหลดตัวเต็มนะคะ ถ้าใช่แนวรึชอบจริงๆ ค่อยกดโหลดตัวเต็มค่ะ ถ้าคนที่เผลอโหลดแล้วไม่ใช่แนวรึว่าทำให้ผิดหวังก็กราบขออภัยค่ะ
***มีคำผิด ตกหล่น หรือคำสลับกัน ที่รอดสายตาไป ก็กราบขออภัยไว้ด้วยค่ะ