คืนเหงาวันเคาท์ดาวน์

เมื่อเธอรักเขา มันก็เลยเหงา
แต่คืนนี้มีเขา มันก็เลยไม่เหงาอีกต่อไป
********************
ให้ตายสิ! ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจจริง ๆ เขามีคู่หมั้นแล้ว ยังมีหน้าชวนผู้หญิงอีกคนไปกินข้าววันปีใหม่ได้อีกเหรอ! เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนกัน คงคิดว่าเอาของแพง ๆ มาล่อแล้วฉันจะยอมให้เขาง่าย ๆ งั้นสิ! นี่ฉันมองเขาผิดไปจริง ๆ
"วันปีใหม่นี้ครีมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นค่ะ"
"งั้นวันมะรืนล่ะ"
ยัง! ยังตื้ออยู่อีก! ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะหน้าด้านขนาดนี้!
"ครีมจะไม่ไปไหน ไม่ว่าจะเป็นคืนนี้ วันพรุ่งนี้ หรือว่าวันไหน โดยเฉพาะไปกับคุณค่ะ คุณอินทรี ชัดเจนพอหรือยัง!"
"เดี๋ยว ครีม! เกิดอะไรขึ้น!"
"ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ครีมไม่อยากเจอคุณอินทรี" ฉันตอบอย่างไม่ไว้หน้า
"แต่มันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ ๆ วันนี้ทั้งวันเรายังคุยกันดี ๆ อยู่เลยไม่ใช่เหรอ"
"ครีมก็แค่ทำหน้าที่ของครีมเท่านั้น เลิกงานแล้วหมดหน้าที่ของครีมแล้วค่ะ" ฉันกดปุ่มรีโมทรถ เปิดประตูแล้วขยับตัวเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัย แต่คุณอินทรีฉวยประตูไว้ไม่ให้มันปิด
"นี่มันอะไรกันน่ะ ช่วยบอกผมได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น” เขาพูดเสียงโกรธ ๆ
"ปล่อยนะคุณอินทรี" ฉันพยายามกระชากประตูปิด
"ไม่! ผมรู้แล้วว่าคุณโกรธผมเรื่องอะไร แต่ผมกำลังจะอธิบายกับคุณ"
"ไม่ต้องอธิบายอะไรหรอกค่ะคุณอินทรี คุณก็แค่ลูกคนรวยที่ชอบทำอะไรตามอำเภอใจตัวเองเท่านั้นแหละ"