วันนั้นฉันจะบอกรักเธอ (Something that I never told you)

“พรรษมน ธีระอนันต์” พนักงานผู้ขยันขันแข็งแห่งบริษัทอุตสาหกรรมไส้กรอกไทยเลื่องลือ จำกัด ตัดสินใจลาออกจากบริษัทที่เธอยอมถวายชีวิต ทำงานหามรุ่งหามค่ำมานานถึงเจ็ดปี หลังจากที่รู้ว่าหัวหน้าไม่ยอมเลื่อนขั้นให้ตามที่สัญญาเอาไว้ แต่ให้หลานชายมารับตำแหน่งแทน หญิงสาวตัดสินใจสมัครเข้าทำงานที่บริษัทอุตสาหกรรมอาหารท็อปไฟว์ของประเทศ ตามการแนะนำของชายแปลกหน้าคนหนึ่งที่มายืนกางร่มให้เธอในวันที่ฝนตก และได้พบกับ "ธีรกาล วิทยานุกุล" ผู้ชายที่เป็นรักแรกและรักเดียวของเธอ

--------------------------------------------------------------------------

“ข้างนอกฝนตก...อย่าเพิ่งกลับเลยนะ”

เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นที่ข้างหู ก่อนที่ริมฝีปากหยักได้รูปจะขบเม้มที่ใบหูของเธออย่างยั่วเย้า ทำเอาคนไร้ประสบการณ์สำหรับเรื่องแบบนี้ถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งร่าง

“ไทม์...”

“หืม?”

พรรษมนกัดริมฝีปากอย่างระงับอารมณ์ ริมฝีปากของชายหนุ่มไล้ต่ำไปเรื่อยๆก่อนจะมาหยุดที่ต้นคอแล้วเริ่มดูดดึงอย่างเชื่องช้า ธีรกาลกำลังทำให้ความปรารถนาบางอย่างของเธอเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ และถ้าหากเขายังเอาแต่เล้าโลมกันแบบนี้ เธอก็ไม่รับประกันว่าตัวเองจะหักห้ามใจไหว

“แก...แกจะทำอะไร”

“แต่ก่อนแกติววิทย์ให้ฉัน คราวนี้ขอฉันติววิชาอื่นให้แกบ้างได้ไหม”

หญิงสาวเลิกคิ้วก่อนจะผละออกจากอ้อมกอดมามองหน้าคนพูดอย่างไม่เข้าใจ รอยยิ้มอย่างมีเลศนัยของอีกฝ่าย ทำให้เธอชักจะร้อนๆหนาวๆขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“วิชา...วิชาอะไร”

“เพศศึกษา...”

ร่างบางเบิกตากว้าง ยังไม่ทันจะตอบรับหรือปฏิเสธ กลีบปากหยักได้รูปก็ก้มลงมาแตะเบาๆที่ริมฝีปากของเธอ แล้วผละออก

“จูบแบบนี้คือระดับประถม เหมือนจูบทักทายทั่วไป แค่แตะริมฝีปากกันเบาๆ”

หญิงสาวมองคนพูดตาค้าง หัวใจเต้นแรงจนแทบระเบิด ขณะที่คนตัวโตยักคิ้วให้เธออย่างอารมณ์ดี ก่อนจะอธิบายต่อ

“ต่อไปเราจะข้ามขั้นไประดับมหาลัย...”