เกิดใหม่ทั้งทีเป็นมเหสีนาคา เล่ม ๑

ผม…เวคิน อิทธิฤทธิ์ ศิลปินหนุ่มผู้ที่ชีวิตกำลังรุ่งโรจน์ถึงขีดสุด ต้องจบชีวิตอย่างไม่คาดคิด ดวงจิตระเห็จปลิวไปสู่ป้ายหน้าภพใหม่ ‘บาดาล’

นาคพิภพที่ต้อนรับผมอย่างอบอุ่นจนร้อนในฐานันดรอันยิ่งใหญ่ ไม่ใช่ศิลปินมากประสบการณ์ ไม่ใช่ดารานักแสดงมากความสามารถ ไม่ใช่ไอดอลที่สาวๆ ฝันถึง แต่เป็นพระเทวีมาวตี…มเหสีแห่งองค์นาคาธิบดี ผู้เป็นความลุ่มหลงหนึ่งเดียวของจักรพรรดินาคา

เป็นผีตายโหงว่ายากแล้ว เป็นภรรยานาคกษัตริย์นั้นยากยิ่งกว่า สาบานได้

และหากคุณดวงซวยขั้นสุดอุบัติเป็นมเหสีนาคา คุณต้องมีคุณสมบัติดังนี้

1.ไหวพริบต้องมีมากพอที่จะคาดเดาความคิดยากหยั่งของพระราชา เพราะกษัตริย์จะไม่อธิบายสิ่งใดแม้แต่คำเดียวเว้นผมจะเค้นคอถาม ไม่ทราบกลัวดอกพิกุลร่วงหรืออย่างไร

2.ร่างกายแข็งแกร่งทนทานคำสาป เพราะคุณจะต้องติดแหง็กอยู่ในดงผู้ใช้คำสาปอันแสนสร้างสรรค์ สาปแต่ละอย่างอาจทำให้ชีวิตคุณบัดซบเพิ่มขึ้นสองร้อยเท่า จากเดิมที่บัดซบพอสมควรอยู่แล้ว

3.ใบหน้าต้องหนากว่าซีเมนต์อดทนต่อการถูกลวนลาม เพราะพระราชามันหื่นราคะไม่เคยสนสถานที่ กาลเทศะหรือเทศกาลไหนทั้งนั้น

4.ชะตากรรมต้องตกระกำลำบาก น่าสงสารกว่านางในวรรณคดีไทย ข้อนี้สำคัญที่สุด เพราะคุณต้องฝ่าฟันด่านเคราะห์กรรมสุดหรรษาที่พาใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต

เอาล่ะ ผมก็อยากสปอยความบรรลัยในชีวิตผมมากกว่านี้นะ แต่เดี๋ยวกลายเป็นเรียงความซะก่อน เฮ้อ! 

ขอความสงบจงสถิตอยู่ในชีวิตผมด้วยเถิด ส๊าาาาาาธุ!