วานใจให้รัก

เคยชอบเขา แต่เขาขีดเส้นไว้ชัดเจนว่าเป็นแค่เพื่อน เป็นรุ่นพี่ เป็นคนข้างบ้าน พอตัดใจได้ กลับวิ่งมาบอกว่า "ชอบพี่ลิน" แบบนี้จะให้ฉันทำยังไง!

-----------------------

ลมหายใจติดขัด เมื่อสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง เห็นว่าภายในนัยน์ตาสีเข้มนั้น นอกจากจะมีความหงุดหงิดเพราะโดนสบประมาทอยู่ มันยังเจือปนด้วย…ความต้องการ

แต่เขาไม่เคยมองฉันแบบนั้นเลย ตลอดระยะเวลาที่เรารู้จักกันมา

แล้วไม่รู้ทำไมไอ้ความรู้สึกแปลก ๆ ที่เคยคิดว่ากำจัดไปได้หมดเมื่อปีก่อนมันถึงได้วิ่งกลับเข้ามาในหัวใจ พลันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนโดนบีบให้พูดอะไรไม่ได้สักอย่าง ได้แต่มองใบหน้าหวานล้ำเกินชายและริมฝีปากนุ่มนิ่มน่าจูบนั้นอย่างเหม่อๆ

แต่เดี๋ยว

‘จริงสิ เขาเป็นน้อง…น้องข้างบ้านไม่ใช่เหรอ’

แล้ว…

ภาพภาพหนึ่งลอยเข้ามาในหัว

ใจฉันบีบแปลบ

ดึงสติที่เผลอหลุดลอยไปเมื่อครู่กลับเข้าร่าง และดันอกของเขาเบา ๆ แต่เจ้าตัวดีกลับทำหน้าระรื่นอย่างสบายใจราวกับแรงที่ฉันออกไปนั้นเป็นเพียงแค่ลมพัดลมที่พัดผ่านไปเล่นๆ เท่านั้นเอง

“อย่า อย่าแกล้งพี่แบบนี้สิวาน”

พูดไปแล้วก็ต้องกระแอมไอ

“หือ ผมแกล้งเหรอ” เขาพึมพำ เหมือนคุยกับตัวเอง