ดวงใจธรรศ

ชีวิตที่โสดไฉไลอยู่ดีๆวันดีคืนดี ดันกลายมาเป็นมือที่สามของคนเซเลบคนดังขึ้นมาได้ อะไรก็จะไม่แย่ทำถูกชาวโซเซียลตามหาตัวให้ควั่ก ด่าแบบไม่เหลือบุพการี จร้าๆ คนที่เสื้อดำผมยาวนั้นฉันเองจร้า แต่ฉันไม่ใช่มือที่สามของใคร เข้าใจให้ตรงกันนะ
ความซวยมันยังไม่หมดเมื่อแฟนเก่าที่จบไม่สวย ดันมีวงโคจรมาเจอกันอีกครั้ง ในคราบคู่หมั้นหนุ่มสุดหล่อ
เอาแล้ว ยังไงห้ามใจไม่ให้บางยังไงไหว

“คุณไม่คิดจะทักทายแฟนเก่า ให้ดีกว่านี้รึไง”
น้ำเสียงที่ตอบกลับมาจากร่างสูงกวนโมโหคนร่างบางได้ดีทีเดียว ทำให้อดไม่ได้ที่จะมองเขาด้วยความไม่พอใจทันที
“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ แฟนเก่าก็คือแฟนเก่า ไม่ได้มีค่าให้จำ”เอ่ยจบก็ใช้มือผลักร่างสูงนั้นออกจากทางเดิน แล้วเดินจากมา โดยไม่หันไปมอง

“คุณไม่ควรพูดเรื่องเดิมที่มันจบไปแล้วขึ้นมา ให้คนอื่นรู้”
“ทำไมละ ก็มันเป็นเรื่องจริงที่เรารู้จักกันและคบกัน ทำไมต้องปิดบัง คุณคิดว่าคนอื่นเขาดูไม่ออกในท่าทางมีพิรุธของคุณรึไง”
ท่านั่งเอนหลังสบายๆ ในมือข้างหนึ่งมีดอกกุหลาบสีแดงที่เขาหยิบออกมาจากแจกันบนโต๊ะ แต่สายตาคมก็ยังมองตรงมาที่เธอ ยากที่จะเข้าใจในความหมายของสายตาคู่นั้น ความตั้งใจที่จะพูดคุยกับเขาให้รู้เรื่อง ดูจะไม่มั่นคงเท่าที่ควร
“เพราะมันไม่มีค่าให้จดจำ ฉันไม่ต้องการรื้อมันขึ้นมาให้คนอื่นรู้และเราทั้งสองคนก็ไม่ได้คบกันแล้ว ”
“กลัวว่าจะเลิกรักผมไม่ได้ใช่ไหม”
ความหลงตัวเองนี้เขาไปเอามาจากไหน รู้ว่ามีดีให้หลงแต่มันใช้ไม่ได้กับเธออีกแล้ว
“อย่าหลงคิดว่าตัวเองมีสิทธิขนาดนั้น หญิงสาวที่แสนอ่อนไหวคนนั้น มันได้ตายไปนานแล้ว คุณคงจะไม่เจอเธออีก”
แววตาแน่วแน่ที่มองตอบดวงตาคมคู่นั้นวูบไหวและเป็นเธอเองที่ต้องหลบตาเสมองไปทางอื่นเพราะรู้ว่าน้ำตาเจ้ากรรมมันกำลังจะไหลให้ตัวเธอเองขายหน้า
“เลิกเชื่ออะไรที่คุณไม่เคยรู้ความจริงซะที แล้วหัดมองอะไรให้รอบด้านซะบ้างเปิดใจให้กว้างขึ้น คุณจะเจอความจริงที่ตัวคุณกำลังพยายามหนีมัน”
น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาอย่างจริงจังเหมือนเขากำลังโทษทุกอย่างที่เกิดขึ้นว่าเป็นเพราะเธอ
“ฉันเชื่อความรู้สึกของตัวเองและตาตัวเองเท่านั้น ”
“พิสูจน์กันอีกรอบไหมละว่าผู้หญิงคนนั้นได้ตายไปจริงไหม ศศินา ”