ป่วนรักสามีกำมะลอ

ชุลมุนว่นวาย เมื่อชายแปลกหน้า ที่โอบขวัญ กัลยวัจน์ นักเขียนสาวแห่งไร่โอบรักช่วยเหลือเอาไว้ ดันกลายเป็นคนความจำเสื่อม แถมยังประจวบเหมาะทำให้พี่ชายเข้าใจผิด คิดว่าหล่อนซุกสามีและปิดบังครอบครัวเอาไว้อีกต่างหาก
บุพเพอาละวาด ให้ทั้งคู่ต้องเล่นบทบาทภรรยาและสามีกำมะลอ ฝ่ายหนึ่งพยายามรักษาระยะห่าง หากแต่อีกฝ่ายหนึ่งพยายามจะรุกล้ำและทวงสิทธิ์ความเป็นสามีอยู่ตลอดเวลา
โอบขวัญจะหนีหัวใจตัวเองได้ไหม สามีกำมะลอจะกลายเป็นสามีตัวจริงได้หรือเปล่า และเมื่อความทรงจำของเขากลับมา เขาจะยังจำหล่อน...และลูก ได้หรือไม่
“ที่รัก อีกชิ้นละคะ” หญิงสาวพยายามมองหาชิ้นส่วนของเสื้อผ้าอีกชิ้น ทว่าหายังไงก็หาไม่พบ
“ชิ้นหนาย...” อีกฝ่ายทำเสียงยานไม่รู้ไม่ชี้ ทั้งที่ตอนนี้ชิ้นส่วนที่ว่านั่น มันถูกเขานอนทับเอาไว้ด้านล่าง
“ก็...ที่คุณถอดมันออกไปไงคะ” หญิงสาวกระวนกระวาย พยายามมองหารอบๆ ตัวด้วยหัวใจที่เต้นตุ้มๆ ต่อมๆโอบขวัญก้มมองลงไปที่ข้างเตียง ท่ามกลางเสียงหัวเราะของสามีที่ดังขึ้นมาด้วยความขบขัน ส่งผลให้หญิงสาวถึงกับหันขวับมามองด้วยสายตาจับผิดทันที
“คุณดิน!” โอบขวัญเรียกสามีเสียงขุ่น ใช่แล้วล่ะ ฝีมือเขาแน่ ว่าอยู่แล้วเชียว
“จ๋า...” ภูรินทร์ขานรับเสียงหวาน นัยน์ตาหวานฉ่ำเปล่งประกายอย่างมีความสุข เมื่อได้แกล้งภรรยา ใบหน้าหล่อเหลายิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวเรียงกัน
“แกล้งเมียหรือคะ” น้ำเสียงคนถามเริ่มเอาเรื่อง
“เมียน่าแกล้งนี่ครับ ผู้หญิงอะไร ยิ่งอายยิ่งเซ็กซี่”
โอบขวัญอยากจะบ้าตาย ตกลงว่าเขาซุกซ่อนลูกไม้ชิ้นน้อยของหล่อนเอาไว้อย่างนั้นใช่ไหม อีตาบ้า! นี่เขาไม่มีอะไรจะเล่นหรือไงกันนะ
“อยู่ไหนคะ” โอบขวัญพยายามข่มความอาย ถามเขาอีกรอบ
“อะไร” คนเจ้าเล่ห์ยังแกล้งถามด้วยใบหน้าซุกซน
“ก็กางเกงในของโอบไงเล่า เอามาเดี๋ยวนี้เลยนะคนบ้า”