บ่วงรักซาตานร้าย

“เขาเชื่ออยู่เสมอว่า รักผู้หญิงคนนั้นหมดหัวใจ แต่กลับไม่พอใจทุกครั้งที่มีชายใดเข้าใกล้ผู้หญิงอีกคน”

วิน : มีคนเคยบอกกับเขาเอาไว้ว่า “ถ้าหากไม่รัก” ก็จะ “ไม่หึง” แล้วถ้า เขาเกิดหึง เธอทั้งๆที่ไม่ได้รักล่ะ มันไม่ได้หมายความว่าเขาตกหลุมรักเธอเข้าแล้วใช่มั้ย ?

เหมย: “ความรัก” ที่ต้องเก็บซ่อนไว้ภายใน เพราะรู้ดีแก่ใจว่าคนที่เขารัก “ไม่ใช่เธอ” ยิ่งดึงดันจะรัก ก็รัง

แต่จะยิ่งเจ็บปวด ถ้าหากว่าเธอสามารถหยุดความรู้สึกและหัวใจเอาไว้ที่คำว่าเพื่อนได้ ก็คงจะดี แต่เธอไม่แน่ใจเลยว่าหัวใจดวงนี้จะอดทนได้นานสักแค่ไหน



ตัวอย่างเรียกน้ำย่อย

“พี่กำลังทำบ้าอะไรอยู่ ทำไมพี่แพรถึงจะแต่งงานกับพี่ศิระ!”

เสียงเข้มกดต่ำพร้อมกับแรงที่กระทำลงมาอย่างต่อเนื่องไม่ได้สนใจหญิงสาวตรงหน้าที่แสดงอาการเจ็บปวดเลยแม้แต่นิด

“ฉันเจ็บนะวิน”

มาริสาร้องประท้วงออกมาอย่างเจ็บปวดเมื่ออนาวินออกแรงกดลงมาที่แขนของเธออีกครั้ง หญิงสาวพยายามขืนตัวหนีมือแข็งแกร่งราวกับคีมเหล็ก แต่เหมือนยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเพิ่มแรงกดลงมาเท่านั้น

“ปล่อยนะ ฉันบอกว่าเจ็บ ไม่ได้ยินหรือไง!”

และเมื่อแรงอันน้อยนิดไม่อาจสู้รบกับเขาได้เธอจึงเปลี่ยนมาใช้เสียงออกคำสั่งแทน แต่ไม่ว่าจะเป็นเสียงหรือการกระทำก็ไม่อาจทำให้ร่างสูงตรงหน้าปราณีได้เลย อาการพยศยิ่งเป็นการเติมเชื้อไฟแห่งความกรุ่นโกรธมากขึ้นไปอีก

อนาวินทำหูหวนลมก่อนจะกดร่างบางเข้ากำผนังเย็นๆ แล้วตามทาบทับปิดทางหนี เขารู้ว่าเธอเจ็บ เพราะแรงดิ้นรนและรอยแดงที่เริ่มมีให้เห็นจางๆ
แต่ความเจ็บของเธอมันยังไม่ถึงครึ่งที่เขากำลังรู้สึก!

“ตอบมา!”

เสียงเข้มตะเบ็งใส่จนมาริสาสะดุ้ง หัวใจดวงน้อยกระหน่ำรัวขึ้นมาด้วยความหวาดหวั่นและเกรงกลัว อนาวินเหมือนปีศาจที่พร้อมจะทำลายล้างทุกอย่างที่ขวางหน้า เขาไม่ใช่อนาวินคนเดิมที่เธอเคยรู้จัก

เพราะไม่เคยมีสักครั้งที่เขาโกรธจนถึงขั้นมือไม้สั่นขนาดนี้!

“ฉันไม่ได้ทำอะไร มันแปลกตรงไหนที่คนรักกัน เขาจะแต่งงานกัน”

แม้จะเกรงกลัวแต่ด้วยเจ็บปวดและความเหย่อหยิ่งก็ทำให้มาริสากลั้นใจตอบโต้ออกไปอย่างปากกล้า โดยที่ไม่รู้เลยว่าคำพูดประโยคนี้กำลังจะทำให้การควบคุมอารมณ์ของอนาวินหมดลง!

“มันจะไม่แปลกเลยถ้าผมไม่รู้ว่าคนอย่างพี่ศิระรักน้องสาวยิ่งกว่าอะไรและเขาทำทุกอย่างได้เพื่อพี่”

อนาวินบอกเสียงต่ำเกือบจะเป็นคำรามพลางขยับเข้าใกล้แล้วพูดต่อด้วยท่าทางที่บ่งบอกถึงสถานะทางอารมณ์ได้เป็นอย่างดี

คำว่าโกรธยังน้อยไปสำหรับให้นิยามความรู้สึกของเขาในเวลานี้ ทุกเรื่องที่เธอทำ มันเร่งให้เขาอยากสั่งสอนเธอให้หลาบจำสักครั้ง!

“และความรู้สึกของคนเลวๆ แบบนั้น เขาไม่เรียกว่าความรักหรอก!”

“นี่นาย! โอ้ย! ปล่อยฉันนะ”

อนาวินขยับชิดปิดทุกช่องทางการหลีกหนีเมื่อเห็นอาการอวดดีของคนตรงหน้า มาริสาพยายามขยับดิ้นรนต่อต้าน แต่ดูเหมือนเรี่ยวแรงและความพยายามของเธอจะสูญเปล่าเพราะเขาไม่มีท่าทีว่าจะปล่อย แถมร่างหนายังขยับเข้าใกล้....จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารด!