คีตะบุปผา

‘หลี่จิ้ง’ ผู้ถูกขนานนามว่าแม่ทัพผู้เย็นชายิ่งกว่าคืนในเหมันตฤดู เพราะจับดาบฝึกตนมาตั้งแต่เยาว์วัย กว่าครึ่งชีวิตของเขาได้สัมผัสเพียงหยาดเหงื่อและคาวโลหิตเท่านั้น จึงทำให้แม่ทัพผู้องอาจโดดเดี่ยวไร้เงาคนข้างกาย

จนกระทั่งคืนหนึ่งในงานเลี้ยงฉลอง หลังจากคว้าชัยชนะแสนยิ่งใหญ่มาได้ หลี่จิ้งได้พบกับนักดนตรีผู้หนึ่งที่ทำให้ดวงตาของเขาได้เหลียวมองสิ่งอื่นบ้างเป็นครั้งแรก ลึกลับ ซ่อนเร้น คงเป็นเพียงสองถ้อยคำบรรยายบุปผาดอกนี้