อย่ามาล้อเล่นกับท่านย่าผู้นี้!

ปฐมาจารย์ คือคำเรียกเทพบรรพกาลที่ไม่ได้เดินทางไปสู่แดนเทพ และยังคงใช้ชีวิตอยู่ในดินแดนเซียน ด้วยไม่อาจตัดใจละทิ้งมาตุภูมิของตนไปได้

ปฐมาจารย์ตงฟางกุ้ย คือปฐมเซียนเพียงหนึ่งที่ยังหลงเหลืออยู่บนแผ่นดินนี้ ผู้คนกล่าวขานว่านางมีบ่วงในใจจนไม่อาจก้าวข้ามและหลุดพ้นได้

แต่ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้ว…นางก็เพียงเบื่อหน่ายชีวิตที่เป็นอยู่

อัจฉริยะแล้วอย่างไร มีชีวิตยืนยาวเพื่อใคร ปฐมาจารย์ตงฟางไม่เคยเข้าใจความหมายของชีวิต สุดท้ายนางจึงตัดสินใจเด็ดขาด เลือกเสี้ยววิญญาณ ‘ตงฟางกุ้ยหลิน’ ที่ส่งไปเกิดยังแดนที่ห่างไกล เพื่อกลับมาใช้ชีวิตแทนตนเอง

บางที เด็กสาวที่ร่าเริงแม้ร่างกายจะเจ็บป่วยอ่อนแอคนนี้ อาจทำให้ตัวนางเข้าใจความหมายของชีวิตก็เป็นได้



“เช่นนั้น...แล้วท่านจะหายไปมั้ย ข้าไม่เข้าใจ หากข้ายอมใช้ชีวิตแทนท่าน ท่านจะไปอยู่ที่ไหน”

“วิญญาณของข้าก็ยังเหมือนเดิม เพียงแต่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเจ้า และจิตสำนึกของเจ้ากลายเป็นวิญญาณหลักแทนเท่านั้น เมื่อนั้นเจ้าจะรู้สึกเพียงว่า ข้าคือความทรงจำตลอดหลายพันปีที่ผ่านมาเท่านั้น”

“เมื่อเทียบกันแล้ว ข้าใช้ชีวิตอยู่มาหลายพันปี กลับไม่เข้าใจความหมายของชีวิต ตงฟางน้อย...ข้าไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว ไม่ใช่ว่าเป็นการคิดสั้นฆ่าตัวตาย แต่เพราะข้าอยากให้ตนเองรู้จักกับสิ่งที่เรียกว่าความสุข”