ทะลุมิติทั้งทีเป็นเมียขอทานซะงั้น

สวัสดีค่ะ วันนี้ไฉเฉิงมีนิยายรักจีนโบราณมาแนะนำให้อ่านค่ะ 

น้ำปิงสาวเทื้อผู้คลั่งไคล้อ่านนิยายจีนโบราณ เธออ่านซ้ำๆ ซ้ำๆ จนเผลอรักท่านอ๋องในตัวหนังสือ อยู่มาวันหนึ่งเกิดเหตุร้ายทำให้เธอทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่ตนมีจิตผูกพันด้วย แต่โชคชะตากลับเล่นตลกส่งเธอเข้าไปอยู่ในร่างของเมียขอทานแสนยากจน เท่านั้นยังไม่พอ ท่านอ๋องคนที่เธอคลั่งรักก็แก่หงำเหงือกมีลูกโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้ว โชคชะตาจะนำพาเธอเป็นไปเช่นไร มาร่วมเดินทางและลุ้นไปกับเธอนะคะ

“ยังไม่ถึงบ้านอีกเหรอท่าน”

“ท้ายหมู่บ้านนี้ก็ถึงแล้ว เจ้าอดทนอีกนิดนะ”

เมื่อได้ฟังคำตอบน้ำปิงคิดว่าเขาคงเป็นคนชอบสันโดษอยู่แบบสมถะแน่นอนถึงได้เลือกปลูกบ้านห่างไกลผู้คนเช่นนี้ พลางจินตนาการบ้านของเขาไว้ในใจอย่างโอ่อ่า

“ถึงแล้ว ข้างหน้านั่นคือบ้านของเรา”

แต่แล้วสิ่งที่เธอจินตนาการไว้ก็พังทลายลงเมื่อเห็นสภาพบ้าน มันทำจากไม้ไผ่ทั้งหลังแม้แต่หลังคายังทำด้วยไม้ไผ่ผ่าครึ่งวางเรียงติดๆ กันโดยหงายส่วนที่เป็นร่องคล้ายรางรินขึ้นข้างบน มัดติดกันด้วยอะไรเธอก็ไม่รู้ กำแพงก็เป็นไม้ไผ่ทั้งลำวางเรียงติดกันอีกเช่นเคย ประตูบ้านทำด้วยผ้าป่านเก่าๆ แขวนไว้คล้ายผ้าม่าน


ขอเป็นกำลังใจใหัไรท์ด้วยนะคะ
ไฉเฉิง