เจ้าสาวร่ายรัก

“เพราะวีรู้ว่าคนอย่างคุณพรตพูดคำไหนคำนั้น วีเชื่อในความบริสุทธิ์ใจ แต่วีก็จะรอดูว่าคุณพรตทำได้อย่างที่พูดไหม”

“ทำไมเชื่อง่าย ไม่งอนให้พี่ง้อหน่อยเหรอ” พรตแกล้งเย้า เขารู้ดีว่าเมธาวีไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ตรงไปตรงมาและมีเหตุผล

“ไม่ต้องให้ง้อหรอกค่ะ วันไหนที่คุณพรตล้ำเส้นที่พูดไว้ วันนั้นเราก็ไม่มีอะไรที่ต้องพูดกันอีก”

“จนวันตายวีก็จะได้ความเชื่อใจนี้จากพี่ค่ะ” พรตเอ่ยเสียงดังฟังชัด

เมธาวียิ้มแล้วแหงนหน้าขึ้นมาหอมแก้มเขาเป็นรางวัลแทนคำขอบคุณ ชายหนุ่มก้มลงมามอบจูบที่แสนหวานฉ่ำจากหัวใจให้เมธาวีอย่างอ่อนหวานอีกครั้ง