ลิขิตรักนางเชลย

ปังๆๆๆๆๆ!
โครม!
เขาพังประตูเข้ามาแบบจู่โจม แต่…คนที่นั่งอยู่ภายในห้องกลับนั่งนิ่งด้วยสีหน้าเรียบเฉย….นางชินชาเสียแล้ว

เขาปฏิบัติต่อนางราวกับเป็นหญิงคณิกา ไร้ค่า ทั้งๆที่ในความเป็นจริงนางก็คือเมียคนหนึ่งของเขา ทุกครั้งที่เขาเคาะประตูห้องของนางเสียงดัง นางรู้ได้ทันทีว่า ทันทีที่ประตูถูกเปิดออก เสื้อผ้าของนางจะถูกฉีกออกจนขาดเป็นชิ้นๆ จากนั้นร่างอันเปลือยเปล่าของนางจะถูกเขาจู่โจม ปลุกเร้าอย่างเร่าร้อน รุนแรง ราวกับว่าเขาไปตายอดตายอยากมาจากที่ไหน ทั้งๆที่เขาเองก็มีฮูหยินเอกอยู่แล้ว ส่วนนางเป็นได้แค่นางบำเรอเท่านั้น

การสูญเสียลูกในครรภ์จากคำสั่งให้กรอกยาฆ่าเด็กจากผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นบิดาบังเกิดเกล้าของลูกในครรภ์ ทำให้นางเชลยอย่าง เพ่ยชิง มิอาจที่จะยอมทนเป็นนางบำเรอเพื่อเป็นที่ปลดปล่อยอารมณ์คลุ้มคลั่งในกายชายของเขาได้อีกต่อไป นางจะไม่ยอมที่จะสูญเสียลูกในครรภ์อีกเป็นครั้งที่สอง และจะไม่ยอมที่จะเป็นนางเชลยไปตลอดชีวิต เพื่ออิสรภาพแล้ว…นางต้องตัดสินใจ